Cuadernos de Historia Jerónimo Zurita, 31-32

El císter zaragozano en los siglos XIII y XIV
98
1245, 10 NOVIEMBRE LYON
Inocencio IV confirma al Císter la exención jurisdiccional para ciertos delitos,
su independencia respecto de sínodos diocesanos salvo en asuntos
de fe.
— M. AHN, Perg. copia notarial de 1318 en la curia del oficialato zaragozano.
— Z. FD, fol. 115 (cita).
Noverint universi quod anno millessimo CCC.XVIII, die lune, pridie kalendas
augusti, venerabilis Eximinus Lupi de Luna, officialis Cesarauguste,
ad instanciam procuratoris venerabilium abbatis et conventus monasterii
de Rueda ordinis Cisterciensis, fecit per me notarium infrascriptum extrahi
presens transumptum a quoddam papali privilegio sanctissimi in Christo patris
domini Innocencii recolende memorie pape quarti, in pargameno scripto,
sua vera bulla plumbea pendenti in filis serici rubei croceique colorum
bullato, non viciato, non cancellato nec is aliqua sui parte abolito vel corrupti,
cuius privilegii, tenor dignoscitur esse talis:
Innocentius episcopus servus servorum Dei dilectis filiis abbati Cistercii
eiusque coabbatibus et conventibus universis Cisterciensis ordinis, salutem
et apostolicam benedictionem. Cum a nobis petitur quod justam est et honestum
tam vigor equitatis quam ordo exigit rationis, ut id per sollicitudinem
officii nostri ad debitum perducant effectum. Ex parte siquidem vestra
fuit propositum coram nobis quod licet ordini vestro per privilegia sedis
apostolice sit indultum ut nullus episcopus seu alia persona ad synodos vel
forenses conventus nisi pro fide vos ire compellat, aut in vos vel monasteria
seu etiam personas dicti ordinis excomunicationis, suspensionis aut interdicti
sentencias promulgare pressumat; que si promulgate fuerint, tamquam
contra apostolice sedis indulta prolate decernuntur per eadem privilegia
irrite ac inanes. Nichilhominus tamen plerique prelati et iudices ordinarii
ac alii ecclesiarum rectores eadem privilegia quibus muniti estis, evacuare
supersticiosis adinventionibus molientes, asserunt vos pro quavis offensa,
ratione delicti existere fori sui; sicque vocantes vos ad placita, capitula et
penitenciale forum, sicut alios clericos seculares, vos super hoc multiplici
vexatione fatigant, quamquam excessus vestri tam per generale quam etiam
cotidiana capitula que fiunt in singulis monasteriis vestri ordinis congrua
penitentia puniantur. Quare nobis humiliter supplicastis ut presumptionem
talium cohibere paterna sollicitudine curaremus.
Nos igitur attendentes quod si ex suscepti cura regiminis de universis
sancte matris ecclesie filiis curam et sollicitudinem gerere teneamur, de
illis tamen specialis cogitare nos convenit que postpositis vanitatibus seculi
iugem impendunt Domino famulatum; ac volentes quieti vestre super
premissis paterna in posterum sollicitudine providere, ut nullus vos seu
monasteriorum vestrorum personas ad sinodos vel forenses conventus, nisi
pro fide dumtacxat vel huiusmodi, placita seu capitula vel forum penitenciale
absque mandato sedis apostolice speciali evocare, etiam delicti ratione,
presumat; macxime cum vos filii abbates punire excessus quoslibet secundum
statuta vestri ordinis parati sitis, auctoritate presentium districtius
inhibemus; decernentes eadem auctoritate sententias— si quas hac occasio­
CHJZ - 31-32 347