Download de pdf van het jaarboek. - Wiardi Beckman Stichting

Buskes voert hij bij voorbeeld een langdurige openbare dis­
cussie over de opzet van een soort platform, gelieerd aan de
Vara, maar toch zelfstandig, waarin personen uit verschillende
levensbeschouwelijke hoek hun visie op de totale Vara-
programmering naar voren kunnen brengen. Als in 1965, na
een blokkade van tien jaar vanwege het bisschoppelijk mandement
van 1954, uiteindelijk een dergelijk platform wordt
gerealiseerd in de vorm van een Programma Adviesraad, dan
is daarmee een instituut geschapen dat een zekere afspiegeling
beoogt te geven van zeer verschillende behoeften en inzichten
onder de bevolking. Dat onderstreept nog eens de inmiddels
ontstane vergaande relativering van het gewicht van de vereniging
voor het beleid, maar ook van partij en vakbond, en tevens
de behoefte—en zeker niet alleen tactische overweging—
tot verbreding van de publieksoriëntatie en tot aansluiting bij
belangrijke nieuwe ontwikkelingen.
Het is dus allerminst zo dat de kwestie van de politieke
identiteit van de Vara — vanuit welke invalshoek en voor wie
men omroep bedrijft—pas gaat spelen op het moment van de
formele ontkoppeling van partij en vakbeweging, waarbij er
een einde komt aan hun officiële vertegenwoordiging in het
Vara-bestuur. Dat moment vormt in feite slechts een bevestiging
en versterking van een proces dat direct na de oorlog
inzet.
Van ons en voor iedereen
De strategie waarmee het driemanschap in de jaren na de oor­
log de Vara overeind houdt tegenover de aanval van de Door­
braak, verhult haar feitelijke distantiëring van de vooroorlogse
traditie van deze omroep. De Vara van de pioniers zocht
aansluiting bij de verlangens naar politieke emancipatie en
naar eigen ontspanning zoals die leefden bij haar achterban, de
leden van de Rode Familie. Burger en de zijnen willen deze
achterban allerminst kwijt, maar ze willen haar binden aan de
126