Download de pdf van het jaarboek. - Wiardi Beckman Stichting

Wilde de kiezer meer zeggenschap krijgen over het beleid
dan zou sterker dan in het verleden bestuurd moeten worden
op basis van scherp omlijnde politieke concepties. Dit zou
voorkomen dat alle verschillen werden weggemasseerd door
de collegialiteit in b & w, aan het eind van de j aren zestig een
veelgehoorde klacht. Partijen moesten dus zo concreet mogelijke
beleidsplannen opstellen, waardoor het de kiezer mogelijk
werd niet slechts bestuurders te kiezen, maar ook een uitspraak
te doen over het te voeren beleid. Een politisering van
de verhoudingen zou daarvan weer het gevolg zijn; dit zou
gelijkgezinde politieke partijen stimuleren tot het bundelen
van de krachten. (Aldus sloot deze strategie goed aan bij de
progressieve samenwerking, die in veel gemeenten gestalte
had gekregen.)
Z o ’n politiseringsstrategie zou niet zonder gevolgen blij­
ven voor de verkiezing van de wethouders, zo oordeelden de
opstellers van het WBS-rapport. Een meerderheidscollege,
waarbij een winnende partij o f combinatie alle wethouders-
zetels zou bezetten, zou de ideale uitkomst zijn, maar dit zou
een mate van polarisatie veronderstellen waar lang niet overal
sprake van was. Het proces zou dus gefaseerd moeten worden
benaderd.
Partijen zouden om te beginnen hun onderlinge verschillen
wat meer kunnen gaan accentueren. Dit zou kunnen door het
indienen van initiatiefvoorstellen in de raad, wethouders zouden
minderheidsstandpunten kunnen innemen o f minder-
heidsnota’s naar buiten kunnen brengen.
Een volgende stap zou kunnen zijn, dat partijen de college-
vorming inzet maken van programmatische onderhandelin-
gen. Daarbij zouden ‘alleen zij tot wethouder kunnen worden
gekozen, die het overeengekomen programma kunnen onder­
schrijven en ten aanzien van wie de zekerheid bestaat, dat zij
het programma bekwaam uitvoeren in een vruchtbare samenwerking’.16
Het automatisme van de afspiegelingsgedach-
te is hiermee verlaten, het maakt plaats voor een onderhande­
85