Download de pdf van het jaarboek. - Wiardi Beckman Stichting

111 Dejaren vijftig en zestig: de bouwers aan het toekomstbeeld
Van herstel naar vernieuwing
In 1949 is het herstel in Nederland zo ver gevorderd dat de
PvdA in haar gemeenteprogramma van dat jaar een tijdperk
van ‘opbouw en vernieuwing’ aankondigt. Met enige tevredenheid
wordt teruggeblikt op de achterliggende jaren, waar­
in het normale gemeentelijke leven zijn loop weer heeft
kunnen nemen. ‘Zonder zelfverheffing’ willen de opstellers
vastgesteld hebben dat ook in de gemeenten ‘iets groots verricht
is’ en dat socialistische bestuurders daarin een belangrijk
aandeel hadden.
Dat de positie van de gemeenten een andere is dan vóór de
oorlog wordt zonder morren vastgesteld: ‘Veel van hetgeen
de gemeenten als geheel eigen verzorgingsgebieden hebben
gekend wordt thans van rijkswege geregeld. Dit is vooruitgang
over het hele vlak en derhalve geen verlies- doch een
winstpost.’
Er kon weer aan toekomstplannen worden gedacht, nu het
herstel ver gevorderd was. Draden die in 1940 waren afgebroken,
konden weer worden op genomen. Als rond 1950 de
noodzaak hiervan zich ergens aandiende was het wel op het
terrein waarop socialisten van oudsher een grote activiteit
hadden ontplooid: de volkshuisvesting en de stedebouwkun-
dige inrichting. Een zeer snel groeiende bevolking moest
worden gehuisvest, een expanderende economie vroeg om
nieuwe infrastructurele en ruimtelijke voorzieningen. De toe­
nemende mobiliteit in de ontluikende welvaartsstaat vergde
nieuwe verbindingen, woonwijken en industriegebieden
moesten worden ontsloten. De algehele trend naar expansie
vroeg bovenal om een welbewuste en geplande ruimtelijke
inrichting, wilden welvaartsgroei en leefbaarheid hand in
hand kunnen gaan.
Socialistische bestuurders konden, voor deze opgaven geplaatst,
terugvallen op inspiratiebronnen en beleidsconcepten
68