Türkiye'de Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği

Müdahalelerin olabilmesi için ise yukarıda sözü edilen, kapsamlı bir kadın istihdamı politikasına
gerek vardır. Bu politikanın temel amacı, kadınların işgücüne katılımını sınırlayıcı engellerin ortadan
kaldırılması, katılımlarının artırılması ve kadın işsizliğinin azaltılması olmalıdır. Mutlaka makro ekonomik
politikalarla ilişkilendirilmiş böyle bir politika, kadın işgücüne katılımının ve istihdamının artırılması
için hedefler belirlemelidir. Bu politikanın hazırlanma sürecine, ilgili tarafların yukarıda adı geçen
bütün çalışmalarını ve sundukları önerileri dikkate alacak ve katılımcılığı benimseyecek bir bakış açısı
hakim olmalıdır.
3.3. Kadın İstihdamı Politikasının Öncelikleri
2007-2013 Yılları arasında uygulamaya geçirilebilecek bir kadın istihdamı politikası için öncelikli
alanlar şunlar olmalıdır:
3.3.1. Araştırmalar ve Kestirimler
Her şeyden önce, kadınların katılımlarına ilişkin varsayımları, varsayım olmaktan çıkarıp
geleceği daha net görmeye yarayacak projeksiyonlar (kestirimler) elde etmek gerekir 199 . Demografik
değişmeler dikkatle incelenmeli, bu değişmelerin ekonomik büyüme ve kentleşme ile ilişkisi
kurulmalı, tarımdaki çözülmenin ne ölçekte nüfus açığa çıkaracağı, bölgeler, hatta iller düzeyinde
ayrıntılı olarak hesaplanmalı, okullulaşacak ve çalışma hayatına katılacak nüfus grupları tanımlanmalı,
kadın emeğine talebi sınırlayan faktörler açık şekilde teşhis edilmeli, bu talebi yaratacak koşulların
neler olduğu saptanmalı, kısaca her alanda kestirimler yapılarak, Türkiye'de yakın gelecekte kadın
işsizliğinin artması sorunu ile baş edebilmek için şimdiden hazırlanmalıdır.
3.3.2. Eğitim
Temel eğitim, bir insan hakkıdır. Kadınların bu hakkı azami derecede kullanabilmeleri için eğitime
ulaşmaları önündeki her türlü engel ortadan kaldırılmalıdır. Öte yandan eğitim, özellikle de mesleki
eğitim, kadınların beşeri sermayelerini artıracak en önemli araçlardan biri olarak hem örgün
hem de yaygın öğretim kurumlarında sağlanmalı, gerekirse olumlu ayrımcılık araçları (kota ve
burs) kullanılarak kadınların beceri kazanmaları ve meslek edinmeleri garantilenmelidir. Burada önemli
olan husus, 2.3. bölümünde tartışıldığı gibi, kadınları eğitim yoluyla işgücü piyasasına hazırlarken bu
piyasanın güncel ve geleceğe yönelik gereksinimlerinin hesaba katılması, Dünya istihdam eğilimlerinin
dikkate alınmasıdır.
199 Türkiye'nin 2006 yılı itibariyle çalışabilir yaştaki toplam istihdamı 21 milyon 754 bin iken, kadın istihdamı 5 milyon 656
bin kişidir. Yapılan nüfus projeksiyonları Türkiye'de 2010 yılında çalışabilir yaştaki toplam nüfusun 51.4 milyon, çalışabilir
yaştaki kadın nüfusun ise 25.4 milyon olacağını öngörüyor. Bu durumda AB hedeflerine ulaşabilmek için 2010
yılında toplam istihdamın 36 milyon kişi, kadın istihdamının ise 15.2 milyon kişi olması gerekiyor. Diğer bir ifade ile
AB hedeflerini yakalayabilmesi için Türkiye'nin 2010 yılına kadar 9.6 milyonu kadın olmak üzere 14.2 milyon kişiye
istihdam yaratması gerekiyor. Ankara Ticaret Odası, 2007.
203