Türkiye'de Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği

3.3.3. Aktif İşgücü Politikaları
AB ülkelerinde aktif işgücü piyasası politikalarının kadınların istihdamını artırıcı yönde kullanıldığı
gözlenmektedir. Bu başarı, iş arama, işe yerleştirme, mesleki eğitim ve girişimcilik teşviklerini kapsayan
politikaların ülke koşullarına uygun bir karmasının benimsenmesi ve makro ölçekte devlet politikası
olarak tasarlanması, planlanması ve uygulanması ile sağlanmıştır. Türkiye'de aktif işgücü piyasası
politikaları kapsamında ise, en temel ve yaygın olarak mesleki eğitim hizmeti sunulmaktadır. Ancak,
bu hizmetler de piyasadaki işgücü talebi ile ilişkilendirilmeden, plansız ve uygulamada eşgüdüm olmaksızın
sağlanmaktadır. Aktif işgücü piyasası politikası olarak nitelenebilecek diğer politika araçları
ise geliştirilmemiştir. Özellikle kadının işgücüne katılımının düşük olduğu ülkelerde en etkili
sonuçları üreten bu politika araçlarının Türkiye'de de etkin kullanımına dayalı politikalar
üretilmelidir.
3.3.4. Kadın Girişimciliği
Kadın girişimciliği, yoksulluktan koruyan gelir getirici faaliyetlerin dışında daha geniş ve kadınların
kendi güçlenmelerini hedef alan faaliyetler olarak anlaşılmalıdır. Mevcut haliyle kadın girişimciliğini
desteklemeye yönelik faaliyetler, bir ulusal politika çatısı altında toplanmamış olmakla birlikte aktif işgücü
piyasası politikası karakteri taşımaktadır. Devletin bu politikaları destekleyecek ve yönlendirecek
araçları geliştirmesi, ulusal istihdam politikasının parçası haline getirmesi ve gelişmiş
ülkelerde olduğu gibi kamu istihdamı, geçici istihdam ve istihdam sübvansiyonu gibi politika
araçları ile tamamlaması kadın istihdamı açısından bir ihtiyaçtır.
3.3.5. Güvenceli Esneklik
Gelişmiş ülkelerde esnekleştirme stratejilerinin kadın istihdamını artırmaya dönük kullanımında olduğu
gibi, Türkiye'de esnek çalışma ve istihdam biçimlerinin eksik istihdam ve/veya çalışan yoksulluğu
yaratmaması için, esnekleştirme uygulamaları, minimum gelir, eğitim, sağlık, sosyal bakım
alanlarında sosyal hizmetler, işsizlik sigortası, yeniden işe yerleştirme programları gibi etkin
sosyal politikalar ile desteklenmelidir.
3.3.6. Bakım Hizmetleri
Bakım hizmetlerinin kurumsallaşmaması, kadınların işgücüne katılımlarını engelleyen arz yanlı nedenlerin
en önemlilerinden biridir. Kurum bakımının sağlanmamasının bir nedeni tarihsel ve kültürel
olarak Türkiye'de çocuk, yaşlı, hasta, engelli bakımının aile merkezli olarak ve kadın tarafından yerine
getirilmesidir. İkinci temel sebep de hâlihazırda çalışan kadınların sayısının kurumsal hizmete etkin
bir talep yaratmayacak oranda düşük olmasıdır. Sosyal bakım hizmetlerinin kurumsallaşmamasının
kadınların işgücüne katılımını ciddi düzeyde aşağı çektiği hatırda tutularak kurumsal bakım hizmet-
204