r@mc @j hcdmshsds t oqnbdot rs@qnf h mnunf - Helsinki ...

286
SRPSKI SANDŽAK I DALJE ZABORAVLJEN
“Nikad Srbija!”, dok su mahali turskim zastavama i gađali policiju i ostale gledaoce
ciglama, kamenjem, cigaretama, upaljačima i svim ostalim stvarima koje
su im bile pri ruci. Iako je huliganstvo na fudbalskim utakmicama uobičajena
pojava širom Srbije, u Sandžaku ono ima etničke konotacije koje mogu da
dovedu do rapidnog izbijanja međunacionalnog nasilja.
Bilo koja vrsta etnički motivisanih grafita ili propagande u ovom regionu
izaziva napetost kod svih njegovih stanovnika. Dana 22. i 23. marta 2005.
godine, antisemitski grafiti i posteri osvanuli su preko noći širom Srbije, kao i
u Sandžaku, u okviru dobro organizovane kampanje.
Očigledno je da je potrebno preći dug put, pre nego što nacionalne
manjine u Srbiji budu mogle da žive u okruženju u kojem nema diskriminacije
i opasnosti od novog nasilja, a izgleda da to malo ko u Skupštini
Srbije razume. Dana 5. aprila 2005. godine, Esad Džudžević smenjen je sa
funkcije predsednika Odbora za međunacionalne odnose Skupštine Srbije,
glasovima poslanika Šešeljevog srs, Miloševićevog sps i Koštuničinog dss,
koji su se svi uvredili za vreme sednice tog odbora održane u Novom Pazaru,
na kojoj su predstavnici lokalnih nevladinih organizacija izrazili zabrinutost
u vezi sa kršenjem ljudskih prava Bošnjaka. Dok Bošnjaci u Sandžaku budu
širili svoj uticaj unutar političkih struktura post-miloševićevske Srbije, koje se
polako demokratizuju, moraće posebno da povedu računa o tome da ne rade
Srbima ono što su Srbi njima godinama radili, kao i da ne vrše diskriminaciju
nad lokalnim manjinama.
MEDIJI
Od nestanka Titove Jugoslavije, početkom 1990-ih godina, medijska scena
u Srbiji dramatično se izmenila, počevši od dominacije državnih medija
i medija pod kontrolom države do rasparčavanja, praćenog pojavom sve
većeg broja privatnih medija. Struktura medija u Sandžaku odražava strukturu
lokalnih medija u Srbiji uopšte.²⁶⁸ Postoje mediji koji su u vlasništvu
opštine, koji su delovali kao državna propaganda, kao i privatni mediji koji
su se pojavili za vreme i posle vladavine Miloševića. Prema Zakonu o radiodifuziji
i Zakonu o informisanju, Radiotelevizija Srbije (rts) trebalo je
268 U Srbiji postoji preko 1300 emitera, od kojih većina ne rade legalno. S obzirom da
ministarstva koja su nadležna za medije i telekomunikacije nemaju kompletan spisak takvih
medija, nije moguće govoriti o svim medijima u Sandžaku. Stoga se ovaj izveštaj bavi
isključivo najpopularnijim medijima koji imaju najveću gledanost odnosno slušanost.