Biblija Cr.1 - Sveto Kraljevstvo Magije

314
2Kr 4:25 Ode ona i doåe k çovjeku Boœjem, na goru Karmel. Kada je
çovjek Boœji ugleda izdaleka, reçe svome momku Gehaziju: “Evo one
Æunamke.
2Kr 4:26 Otrçi pred nju i pitaj je: ‘Kako si? Je li ti muœ dobro? Je li ti dijete
zdravo?’” Ona odgovori: “Zdravi smo.”
2Kr 4:27 Kada je stigla do çovjeka Boœjega na gori, obujmi mu noge.
Gehazi pristupi da je odmakne, ali mu çovjek Boœji reçe: “Pusti je jer joj
je duæa ojaåena. Jahve mi krije, nije mi niæta objavio.”
2Kr 4:28 A ona reçe: “Zar sam ja traœila sina od svoga gospodara? Nisam
li ti govorila da me ne zavaravaæ?”
2Kr 4:29 On tada reçe Gehaziju: “Opaæi se, uzmi u ruku moj ætap pa idi!
Ako koga susretneæ, ne pozdravljaj ga; ako te tko pozdravi, ne odzdravljaj
mu. Moj ætap poloœi na djeçaka.”
2Kr 4:30 Ali djeçakova majka reçe: “Œivota mi Jahvina i tvoga, neøu te
ostaviti!” On tada ustade i poåe za njom.
2Kr 4:31 Gehazi je otiæao prije njih i poloœio ætap na djeçaka, ali ne bjeæe
ni glasa ni odziva. Vrati se on pred Elizeja i javi mu: “Djeçak se nije
probudio.”
2Kr 4:32 Elizej uåe u kuøu i naåe djeçaka gdje mrtav leœi na njegovoj
postelji.
2Kr 4:33 Uæavæi, zatvori vrata za sobom i pomoli se Jahvi.
2Kr 4:34 Zatim se pope na postelju, leœe na djeçaka, poloœi svoja usta
na njegova usta, svoje oçi na njegove oçi, svoje ruke na njegove ruke;
disao je nad njim te se ugrijalo tijelo djeçakovo.
2Kr 4:35 Potom ustade i proæeta se po kuøi tamo-amo, zatim se opet
pope i disaæe nad njim. A djeçak tada kihnu sedam puta i otvori oçi.
2Kr 4:36 I zovnu Elizej Gehazija i reçe: “Pozovi tu Æunamku.” On je
pozva. Kad je stigla preda njega, reçe joj: “Uzmi svoga sina.”
2Kr 4:37 Ona, uæavæi, pade mu pred noge i pokloni se do zemlje. Zatim
uze svoga sina te iziåe.
Gorki plodovi
2Kr 4:38 Elizej se vrati u Gilgal, a bijaæe glad u zemlji. I kad su proroçki
sinovi sjedili pred njim, reçe svome momku: “Stavi veliki lonac na vatru
i skuhaj jelo sinovima proroçkim.”
2Kr 4:39 Jedan od njih ode u polje da nabere zelja, ali naåe divlju povijuæu
i nabra s nje punu haljinu gorkih plodova. Vrati se i nareza ih u lonac, jer
nije znao kakvi su.
2Kr 4:40 Usuæe ljudima da jedu. Ali kad su poçeli jesti, povikaæe: “Çovjeçe
Boœji! Smrt je u loncu!” I nisu mogli jesti.
2Kr 4:41 Tada øe Elizej: “Donesite braæna!” I baci ga u lonac i reçe:
“Uspite ljudima neka jedu!” I niæta viæe nije bilo ætetno u loncu.
Umnaœanje kruha
2Kr 4:42 Neki çovjek doæao iz Baal Æaliæe i donio çovjeku Boœjem kruh
od prvina, dvadeset jeçmenih hljebova i kaæe u torbi. A on zapovjedi:
“Daj ljudima neka jedu!”
2Kr 4:43 Ali njegov momak odgovori: “Kako to mogu postaviti pred stotinu
ljudi?” On odgovori: “Podaj ljudima i neka jedu, jer ovako veli Jahve:
‘Jest øe i preostat øe.’”
2Kr 4:44 I postavi on pred njih. I jedoæe i joæ preosta, prema rijeçi Jahvinoj.
Ozdravljenje Naamana
2Kr 5:1 Naaman, vojskovoåa aramskoga kralja, bijaæe ugledan çovjek
i poætovan pred svojim gospodarom, jer je po njemu Jahve dao pobjedu
Aramejcima. Ali taj vrsni ratnik bjeæe gubav.
2Kr 5:2 Jednom su Aramejci otiæli u pljaçku i na podruçju izraelskom
zarobili mladu djevojku, koja je zatim sluœila œeni Naamanovoj.
2Kr 5:3 Ona reçe svojoj gospodarici: “Ah, kad bi se samo moj gospodar
obratio proroku koji je u Samariji! On bi ga zacijelo oslobodio gube!”
2Kr 5:4 Naaman ode i obavijesti svoga gospodara: “Tako je i tako rekla
djevojka koja je doæla iz zemlje izraelske.”
2Kr 5:5 Aramejski kralj odgovori: “Idi onamo! Ja øu poslati pismo kralju
izraelskom.” Naaman ode; ponio je deset talenata srebra; æest tisuøa
zlatnih æekela i deset sveçanih haljina.
2Kr 5:6 I predade kralju izraelskom pismo æto kazivaæe: “Uz pismo koje
ti stiœe, æaljem ti, evo, svoga slugu Naamana da ga izlijeçiæ od gube.”
2Kr 5:7 Kad je izraelski kralj proçitao pismo, razdera haljine na sebi i
reçe: “Zar sam ja Bog da mogu usmrøivati i oœivljavati te ga ovaj æalje k
meni da ga izlijeçim od njegove gube? Gledajte samo kako traœi povoda
da me napadne!”
2Kr 5:8 A kad je Elizej saznao da je kralj izraelski razderao na sebi
odjeøu, poruçi kralju: “Zaæto si razderao haljine svoje? Neka onaj samo
doåe k meni i neka se uvjeri da ima prorok u Izraelu.”