Biblija Cr.1 - Sveto Kraljevstvo Magije

64
Izl 21:6 neka ga onda njegov gospodar dovede k Bogu. Kad ga dovede
k vratima ili dovratku, neka mu gospodar æilom probuæi uho i neka mu
trajno ostane u sluœbi.
Izl 21:7 Kad çovjek proda svoju køer za ropkinju, neka se ona ne oslobaåa
kao i muæki robovi.
Izl 21:8 Ako se ne svidi svome gospodaru, koji ju je sebi bio odredio,
neka joj dopusti da se otkupi. Nema prava prodati je strancima kad joj
nije bio vjeran.
Izl 21:9 A ako je odredi svome sinu, neka s njome postupa kao i sa køeri.
Izl 21:10 Ako se oœeni drugom, ne smije prvoj uskraøivati hrane, odjeøe
ili njezinih braçnih prava.
Izl 21:11 Ne bude li joj çinio ovo troje, neka je slobodna da ode bez
otkupnine.”
Izl 21:12 “Tko god udari çovjeka pa ga usmrti, neka se smrøu kazni.
Izl 21:13 Ali ako to ne uçini hotimiçno, nego Bog pripusti da padne u
njegovu æaku, odredit øu ti mjesto kamo moœe pobjeøi.
Izl 21:14 Tko hotimiçno navali na svoga bliœnjega te ga podmuklo ubije,
odvuci ga i s moga œrtvenika da se pogubi.
Izl 21:15 Tko udari svoga oca ili svoju majku, neka se kazni smrøu.
Izl 21:16 Tko otme çovjeka - bilo da ga proda, bilo da ga u svojoj vlasti
zadrœi - neka se kazni smrøu.
Izl 21:17 Tko prokune svoga oca ili svoju majku, neka se kazni smrøu.”
Tuçnjava
Izl 21:18 “Ako se ljudi posvade, pa jedan od njih udari drugoga kamenom
ili æakom, ali ovaj ne pogine nego padne u postelju,
Izl 21:19 ali poslije ustane i mogne izlaziti, makar i sa ætapom, onda
onome koji ga je udario neka je oproæteno, samo neka mu plati njegov
gubitak vremena i pribavi mu posvemaænje izljeçenje.
Izl 21:20 Ako tko udari batinom svoga roba ili svoju ropkinju te umru pod
njegovom æakom, mora snositi osvetu.
Izl 21:21 Ali ako rob preœivi dan-dva, neka se osveta ne provodi, jer je
rob njegovo vlasniætvo.
Izl 21:22 Ako se ljudi pobiju i udare trudnu œenu te ona pobaci, ali druge
ætete ne bude, onda onaj koji ju je udario neka plati odætetu koju zatraœi
njezin muœ. On neka plati kako suci odrede.
Izl 21:23 Bude li drugog zla, neka je kazna: œivot za œivot,
Izl 21:24 oko za oko, zub za zub, ruka za ruku, noga za nogu,
Izl 21:25 opeklina za opeklinu, rana za ranu, modrica za modricu.
Izl 21:26 Udari li tko svoga roba ili svoju ropkinju u oko i upropasti ga,
neka ga oslobodi zbog oka.
Izl 21:27 Ako izbije zub svome robu - ili svojoj ropkinji - neka ga oslobodi
zbog zuba.”
Izl 21:28 “Kad goveçe ubode çovjeka ili œenu pa ih usmrti, neka se
kamenjem kamenuje. Njegovo se meso tada ne smije pojesti, a vlasniku
njegovu neka je oproæteno.
Izl 21:29 Ali ako je to goveçe i prije bolo, a njegov vlasnik, iako opominjan,
nije ga çuvao, pa ono usmrti çovjeka ili œenu, neka se to goveçe
kamenuje; a i njegov se vlasnik ima pogubiti.
Izl 21:30 Ako se vlasniku oznaçi otkupna cijena da svoj œivot iskupi,
neka plati koliko mu se odredi.
Izl 21:31 Ubode li goveçe djeçaka ili djevojçicu, neka se prema njemu
postupi isto prema ovome pravilu.
Izl 21:32 Ako ubode roba ili ropkinju, neka vlasnik isplati njihovu gospodaru
trideset srebrnih æekela, a goveçe neka se kamenuje.
Izl 21:33 Kad tko ostavi bunar otvoren, ili tko iskopa bunar a ne pokrije
ga, pa u njega upadne goveçe ili magare, vlasnik bunara ima dati
naknadu:
Izl 21:34 neka isplati vlasniku u novcu, a uginula œivotinja neka njemu
pripadne.
Izl 21:35 Kad neçije goveçe ubode goveçe drugome te ono ugine, onda
neka prodaju œivo goveçe, a dobiveni novac neka podijele; i uginulo
goveçe neka meåu sebe podijele.
Izl 21:36 Ali ako se zna da je to goveçe i prije bolo, a njegov ga gospodar
nije çuvao, onda mora nadoknaditi goveçe za goveçe, dok øe uginulo
œivinçe biti njegovo.”
Kraåa
Izl 21:37 “Tko ukrade goveçe ili marvinçe od sitne stoke, pa bilo da ga
zakolje, bilo da ga proda, onda za jedno goveçe neka se vrati petero
goveda, a za malo marvinçe çetvero marvinçadi.
Izl 22:1 Ako se lopov zateçe gdje probija zid, pa mu se zada smrtan
udarac, njegovu krv ne treba osveøivati.