Biblija Cr.1 - Sveto Kraljevstvo Magije

680
Dan 6:22 Daniel odgovori: “O kralju, œiv bio dovijeka!
Dan 6:23 Moj je Bog poslao svog Anåela; zatvorio je ralje lavovima te mi
ne naudiæe, jer sam neduœan pred njim. Pa i pred tobom, o kralju, ja sam
bez krivice.”
Dan 6:24 Kralj se vrlo obradova i naredi da Daniela izvade iz jame.
Izvadiæe Daniela iz jame neozlijeåena, jer se bijaæe uzdao u svoga Boga.
Dan 6:25 Kralj zapovjedi da dovedu one ljude koji bijahu optuœili Daniela
i da ih bace u lavsku jamu - njih, njihove œene i njihovu djecu: i prije
nego dodirnuæe tlo, lavovi ih zgrabiæe i smrviæe im kosti.
Kralj priznaje Boga
Dan 6:26 Nato kralj Darije napisa svim plemenima, narodima i jezicima
æto stanuju po svoj zemlji: “Obilovali mirom!
Dan 6:27 Evo naredbe koju donosim: u svemu mojem kraljevstvu neka
se ljudi boje i neka dræøu pred Bogom Danielovim: On je Bog œivi, on
ostaje dovijeka! Njegovo kraljevstvo neøe propasti, njegovoj vlasti nema
kraja!
Dan 6:28 On izbavlja i spasava, çini znake i çudesa na nebesima i na
zemlji! On je spasio Daniela iz æapa lavljih!”
Dan 6:29 Daniel bijaæe sretan za vladanja Darija i za vladanja Kira Perzijanca.
Dan 7:1 Prve godine Baltazara, kralja babilonskoga, usni Daniel san:
utvare mu se na postelji vrzle glavom. Saœeto zapisa æto je usnio.
Dan 7:2 Kazivaæe ovako: Noøu u viåenju pogledah, kad eno: çetiri vjetra
nebeska uzgibaæe veliko more.
Dan 7:3 Çetiri goleme nemani iziåoæe iz mora, svaka drukçija. Prva
bijaæe kao lav, a krila joj orlovska.
Dan 7:4 Dok je promatrah, krila joj se iæçupaæe, diœe se ona sa zemlje i
uspravi na noge kao çovjek, i bijaæe joj dano srce çovjeçje.
Dan 7:5 Kad eno druga neman: gle, sasvim drukçija: kao medvjed, s
jedne strane uspravljena, tri joj rebra u raljama, meåu zubima. I bijaæe
joj reçeno: “Ustani, naœderi se mesa!”
Dan 7:6 Gledah dalje, i evo: treøa neman kao leopard, na leåima joj
çetiri ptiçja krila: imaæe çetiri glave, i dana joj je moø.
Dan 7:7 Zatim, u noønim viåenjima, pogledah, kad eno: çetvrta neman,
strahovita, uœasna, izvanredno snaœna: imaæe velike gvozdene zube;
ona œderaæe, mrvljaæe, a æto preostade, gazila je nogama. Razlikovala
se od prijaænjih nemani i imaæe deset rogova.
Dan 7:8 Promatrah joj rogove, i gle: meåu njima poraste jedan mali rog;
i pred tim se rogom iæçupaæe tri prijaænja roga. I gle, na tome rogu oçi
kao oçi çovjeçje i usta koja govorahu velike hule.
Pradavni sudi nemanima
Dan 7:9 Gledao sam: Prijestolja bjehu postavljena i Pradavni sjede.
Odijelo mu bijelo poput snijega; vlasi na glavi kao çista vuna. Njegovo
prijestolje kao plamenovi ognjeni i toçkovi kao œarki oganj.
Dan 7:10 Rijeka ognjena tekla, izvirala ispred njega. Tisuøu tisuøa
sluœahu njemu, mirijade stajahu pred njim. Sud sjede, knjige se otvoriæe.
Dan 7:11 Ja gledah tada, zbog buke velikih hula æto ih govoraæe rog, i
dok gledah, neman bi ubijena, njezino tijelo raskomadano i predano
ognju.
Dan 7:12 Ostalim nemanima vlast bi oduzeta, ali im duljina œivota bi na
jedno vrijeme i rok.
Dan 7:13 Gledah u noønim viåenjima i gle, na oblacima nebeskim dolazi
kao Sin çovjeçji. On se pribliœi Pradavnome i dovedu ga k njemu.
Dan 7:14 Njemu bi predana vlast, çast i kraljevstvo, da mu sluœe svi
narodi, plemena i jezici. Vlast njegova vlast je vjeçna i nikada neøe proøi,
kraljevstvo njegovo neøe propasti.
Dan 7:15 Meni, Danielu, smete se zbog toga sav duh, viåenja mi se
vrzoæe glavom, svega me prestraviæe.
Dan 7:16 Pristupih jednome od onih koji stajahu ondje i zamolih ga da
mi rekne istinu o svemu tome. On mi odgovori i kaza mi znaçenje:
Dan 7:17 “One çetiri goleme nemani jesu çetiri kralja koji øe se diøi na
zemlji.
Dan 7:18 Ali øe od njih kraljevstvo preuzeti Sveci Sveviænjega i oni øe ga
posjedovati za vijeke vjekova.”
Dan 7:19 Zaœeljeh tada saznati istinu o çetvrtoj nemani, onoj koja se
razlikovaæe od svih drugih, bila izvanredno straæna, imala gvozdene
zube i mjedene pandœe i koja je œderala i mrvila i nogama gazila æto
preostajaæe;
Dan 7:20 i o deset rogova æto bijahu na njezinoj glavi, i o drugom rogu
koji poraste dok tri prva otpadoæe - o rogu koji imaæe oçi i usta æto
govorahu velike hule i koji bijaæe veøi nego drugi rogovi.