Biblija Cr.1 - Sveto Kraljevstvo Magije

61
Zaæto kuæate Jahvu?”
Izl 17:3 Ali je narod œeåao za vodom, pa je mrmljao na Mojsija i govorio:
“Zaæto si nas iz Egipta izveo? Zar da nas œeåom pomoriæ, nas, naæu
djecu i naæu stoku?”
Izl 17:4 “Æto øu s ovim narodom!” - zazivao je Mojsije Jahvu. “Joæ malo
pa øe me kamenovati.”
Izl 17:5 “Istupi pred narod!” - rekne Jahve Mojsiju. “Uzmi sa sobom
nekoliko izraelskih starjeæina; uzmi u ruku ætap kojim si udario Rijeku i
poåi.
Izl 17:6 A ja øu stajati pred tobom ondje, na peøini na Horebu. Udari po
peøini: iz nje øe poteøi voda, pa neka se narod napije.” Mojsije uçini tako
naoçigled izraelskih starjeæina.
Izl 17:7 Mjesto prozovu Masa i Meriba, zbog toga æto su se Izraelci
prepirali i kuæali Jahvu govoreøi: “Je li Jahve meåu nama ili nije?”
Pobjeda nad Amaleçanima
Izl 17:8 Uto doåu Amaleçani i zarate s Izraelcima kod Refidima.
Izl 17:9 A Mojsije reçe Joæui: “Odaberi momçad pa poåi i zapodjeni
borbu s Amaleçanima. Ja øu sutra stati na vrh brda, sa ætapom Boœjim
u ruci.”
Izl 17:10 Joæua uçini kako mu je Mojsije rekao te zaåe u borbu s
Amaleçanima, a Mojsije, Aron i Hur uzaåoæe na vrh brda.
Izl 17:11 I dok bi Mojsije drœao ruke uzdignute, Izraelci bi nadjaçavali; a
kad bi ruke spustio, nadjaçavali bi Amaleçani.
Izl 17:12 Ali Mojsiju ruke napokon klonu. Zato uzeæe kamen, staviæe ga
poda njega i on sjede, dok mu Aron i Hur, jedan s jedne, a drugi s druge
strane, drœahu ruke, tako da mu izdrœaæe do sunçanog zalaska.
Izl 17:13 I Joæua oætricom maça svlada Amaleka i njegov narod.
Izl 17:14 Onda Jahve reçe Mojsiju: “Zapiæi ovo u knjigu na sjeøanje i
utuvi u uæi Joæui da øu ja spomen na Amaleçane sasvim izbrisati pod
nebom!”
Izl 17:15 Podiœe zatim Mojsije œrtvenik i nazva ga: Jahve mi je stijeg!
Izl 17:16 “Jer”, reçe, “Jahvin stijeg u ruku! Jahvin je boj protiv Amaleçana
od naraætaja do naraætaja!”
Jitro i Mojsije
Izl 18:1 A Jitro, midjanski sveøenik, tast Mojsijev, çu sve æto uçini Bog
Mojsiju i svemu izraelskom narodu i kako Jahve izbavi Izraelce iz Egipta.
Izl 18:2 Tada tast Mojsijev Jitro povede Siporu, Mojsijevu œenu - koju
Mojsije bijaæe otpustio -
Izl 18:3 i oba njezina sina. Jednomu je bilo ime Geræon, a to øe reøi:
“Bijah doæljak u tuåoj zemlji.”
Izl 18:4 Drugi se zvao Eliezer, to jest: “Bog oca moga bio mi je u pomoøi
i spasio me od faraonova maça.”
Izl 18:5 Tako Mojsijev tast Jitro povede k Mojsiju u pustinju, gdje se
Mojsije bio utaborio na Boœjem brdu, njegove sinove i njegovu œenu.
Izl 18:6 Poruçi on Mojsiju: “Ja, tvoj tast Jitro, dolazim k tebi s tvojom
œenom i s oba njezina sina.”
Izl 18:7 Izaåe Mojsije u susret svome tastu; duboko mu se nakloni i
zagrli ga. Poæto su se upitali za zdravlje, uåu pod æator.
Izl 18:8 Mojsije je onda pripovijedao svome tastu o svemu æto je Jahve
uçinio faraonu i Egipøanima zbog Izraelaca; o svim nezgodama æto su
ih snaæle na putu, ali ih je Jahve od njih izbavio.
Izl 18:9 Jitro se radovao svemu dobru koje je Jahve uçinio Izraelcima i
æto ih je oslobodio od egipatskih æaka.
Izl 18:10 “Neka je hvaljen Jahve koji vas je izbavio od egipatskih æaka i
od æaka faraonovih”, reçe Jitro.
Izl 18:11 “Sada znam da je Jahve veøi od svih bogova jer je izbavio
narod ispod egipatske vlasti kad su s njim okrutno postupali.”
Izl 18:12 Zatim Jitro, Mojsijev tast, prinese Bogu œrtvu paljenicu i prinos.
Uto doåe Aron i sve izraelske starjeæine da s Mojsijevim tastom blaguju
gozbu pred Bogom.
Postavljanje sudaca
Izl 18:13 Sutradan Mojsije sjede da kroji pravdu narodu. Narod je oko
njega stajao od jutra do mraka.
Izl 18:14 Vidjevæi Mojsijev tast sav trud æto ga on za narod çini, rekne
mu: “Æto to imaæ toliko s narodom? I zaæto ti sam sjediæ, a sav narod stoji
oko tebe od jutra do mraka?”
Izl 18:15 “Narod dolazi k meni”, odgovori Mojsije, “da se s Bogom
posavjetuje.
Izl 18:16 Kad zaåu u prepirku, doåu k meni. Ja onda rasudim izmeåu
jednoga i drugoga; izloœim im Boœje zakone i odredbe.”
Izl 18:17 “Nije dobro kako radiæ“, odgovori Mojsiju tast.