TURKOMANS BETWEEN TWO EMPIRES: THE ... - Bilkent University

Following the death of Muhammad-shah, his son Junayd succeeded him. Those
who loved Muhammad-shah crowded together around Junayd, who too launched ‘holy
war’ several times. As they were successful, many people good and bad joined him. In
the end, they applied for permission from the king of Persia (the Aqqoyunlu ruler) to
invade Georgia through Persia. Although the king of Persia 504 was inclined to give
permission, one of his viziers suspected something and suggested to investigate the
situation. After a thorough investigation, the king realized that no man of virtue or good
temper was in his retinue, but all were wicked and seditious. Consequently permission
was not granted. Upon Junayd’s insistence to march on Georgia, the king sent a
detachment of men on Junayd. After a great battle the army gone astray was put to flight
and Junayd was beheaded. 505 Then his son Haydar, who like his father pursued the way
of gazā and gathered all the ignoramus, libertines and heretics around, 506 succeeded him,
So when considering the known history of the order the best person identifiable with Muhammad-shah of
Bālī Efendi seems to be Shaykh Junayd. But in the following part of his letter Bālī Efendi separately
mentions Junayd as son of Muhammad-shah. Whatever the truth is, Bālī Efendi’s knowledge about the
history was obviously not based on authentic sources but on the tradition circulating among Ottoman
ulemā. The value of his account as a source, thus, not stems from his penetration into the true history of
the dynasty but his capacity to reflect the established view of the Ottoman scholars.
503 Minorsky, “Shaykh Bālī-Efendi on the Safavids”, p. 446. The Istanbul copy runs, “Kaçankim Şeyh Safi
mevte karib oldı .... cem oldı. Didi ki cümleniz itaat iderek aranızdan birinizi ihtiyar idin. Makamda olsun.
Benim oğlum yerime otursun. Benim yerime layık vekildür didi. Ve ahirete intikal itdi. Muhammed Şah
dirler bir oğlı kaldı. Sofiler ana yolak(?) oldılar. Anlar ki ehl-i hevâdır alayıyla bu canibe oldılar
Muhammed Şah yerine geçürdiler. Cüheladan ve avamdan çok kimse tabi oldılar. Ve bir bölük tayife ki
ehl-i Hakdır kabul itmediler. Şeyhin emrine muhalifdür dediler. Her biri bir memlekete başların aldılar
gitdiler. Gendü hallerine meşgul oldılar. Şeriatle âmil oldılar. Muhammed Şah babası makamında karar
eyledi. Amma hali şöyle oldı ki vardıkça ehl-i hevâ oldı. Râfizî tâyifesi meclisinde kesretle cem olur
oldılar. Ulema ve süleha meclisinden i’raz eyledi. Cehlinin bu vecihle cemiyyetinden Muhammed Şaha
gaza hatırası düşdi. Bu sevdayla birkaç defa gaza eyledi.” Halet Efendi, 818, f. 97b.
504 Bālī Efendi again makes a mistake. Junayd had to pass through Shirvan in order to raid Georgia.
Shirvanshah Khalil did not permit him to pass through his territories, thus broke out the war between two
sides, which cost Junayd at his life.
505 “Muhammed Şah fevt oldı. Oğlı Cüneyd yerine geçdi. Muhammed Şahın muhibbi olanlar Cüneyd’in
başına çökdüler. Cüneyd dahi gazā hevāsıyla birkaç defa eşdi yurtdı. Gazası rast gelmekle eyu ve yatlu
katına kesretle cem’ oldı. Bir defa dahi cem’ oldılar, Acemden geçüp Gürciye gaza itmeğe destur dilediler.
Padişah destur verdi vüzerādan birisi razı olmadı. ‘Padişahım bu tāyifenin cemiyyeti eyu adla söylenmez.
Ben kulun varub göreyin ne tayifedür.’ Padişah emrile vardı gördü ol tayife temam dalālet üzere. Geldi
padişaha haber virdi. ‘Bu nice şeyhdür içlerinde ehl-i ilim yok ve sülehā yok cümlesi ehl-i hevā ve ehl-i
fesaddur. Bu cemiyyeti dağıtmak vacibdür. Ansızın hücum idecek olursa def idince çok ziyan olur.’ didi.
177