TURKOMANS BETWEEN TWO EMPIRES: THE ... - Bilkent University

thus considered as insubordination. 1469 Celalzāde records that Selim’s assault on
Erzincan and his continuous fight with Ismail annoyed Bayezid II. He repeatedly sent
orders to Selim to stop the bickering with the shah. Consequently Selim stopped his
attacks on qizilbash regions. 1470
The response of the Porte to his victories against the enemies of the empire,
naturally, broke Selim’s heart. 1471 His sentiment can be see in one of his letters to his
father:
[Bayezid’in] rızasına ri’āyet içün bir harābe köşenin riyāsetinden değül tamam
dünyanın saltanatından kemāl-i ihlās ve ubūdiyetim .... ve Allah te’ālanın tevfīk-i
diyāneti ile ferāgat idem. Ve eğer vilāyet-i şarkdan kal’a ve il almağa devletlü
Hüdāvendigār’ın emri ve rızası yoğiken bir nice kal’a ve yirler alub zabtedüb ve
Sufī’ye virmede tereddüd eylemek bu davaya muhālifdür deyū buyrulursa anı
dahī memleketim ve hāsılım çoğ olsun deyu nefsim hevāsına tābi’ olub itmedüm,
belki sedd-i Đslām’ın siyāneti içün itdüm. Ve bu hizmete adl ü insāf üzere nazar
olunsa makābelede mücerred devletlū Hüdāvendigār’dan .... ve in’am değil
ālīşān emrelerimüzden ve erkān-ı devletden ve her mü’min-i muvahhidden envāi
imdād iānet lāzım iken hizmetimiz küstahlığa bel ekābir ü a’yān i’tikādınca
Sufī’nin evvel hurucunda Sufī’ye nisbet ve mütābeat mülāhaza itdükleri gibi
neuzübillah şimdi isyana hamlolunursa ol gayreti biz terk itdük. Şimdiden giru ol
hizmeti oturdukları yirden hüsn-i tedbir ile erkān-ı devlet def’ ideler. 1472
As clearly stated in this paragraph, and in all other Ottoman sources as well, the
main problem of Selim was with the statesmen at the Porte, who were said to be
preventing the communication between Selim and his father. Selim was said to believe
1469 Đnalcık, “Selim I”. ‘Ali records, “Vaktā ki Hodāvendigār’a bu ahvāl ma’rūz oldı, ‘yerine varasın’ diyū
bi’l-ittifāk emirler gönderüb, mukayyed olmıyacak ‘Bizimle saltanata yoksa müşterek misin?’ diyū ‘itābāmiz
nāmeler yazıldı.” See ALI, p. 926. Solakzāde repeats similar accounts. See SLZ1, p. 440. Also regard
MNB, p. 422.
1470 CLZ, p. 87. KPZ narrates in the same manner. His account runs, “Sultan Selim defa’ātle ahkām-ı
şerife irsāl olınub, ‘etrāf-ı vilāyetde olan a’dā ile, eğer Kızılbaş ve eğer Gürcīdür, musālaha vü müdārā
üzerine ol, teksīr-i a’dāya rızāmuz yokdur’ dinilecek merhūm Sultan Selim bī-huzūr olub, endişe bahrine
talmışdı.” KPZ8b, p. 40. For similar accounts, see ANMB, p. 162; HSE4, p. 13.
1471 ANMB, p. 162. An undated letter written by Prince Selim to his father best expresses his distress. The
letter reads: “...ekābir ve erkān-ı devlet, devletlu Hüdāvendigār’ın eyyām-ı devletinde emremi (Ahmed)
devletlu Hüdāvendigār’ın serīr-ı saltanatına geçirmek kasd idüb bāki oğulların sergerdān ve derbeder ve
belki helāk etmek niyyeti mukarrer olub bilāhire bu iş bu mertebeye yetişti. Çünki helāk mukarrerdir, bāri
devletlu Hüdāvendigār ben bendesin gendu eliyle helāk etsün, ayağı toprağına onun için gelinmiştir.”
This letter is published in ULCY1, p.78.
1472 TSA, document E. 5970.
433