TURKOMANS BETWEEN TWO EMPIRES: THE ... - Bilkent University

diplomacy and some other with coercion. Selim annexed Đspiri, Kükezi, Bayburd, and
Kemâh.
Şāh Đsma’īl hurūc idüb taht-gāh-ı Azerbaycan’ı alıcak hānümān-ı evlād-ı Hasan
Hān nār-ı kahr ü bī-dādı salıcak, leşker-i cerrārla Trabuzan’dan çıkub civarında
olan kişver-i Türkmān’ı zabt itdi. Hisarlarınun ba’zın sulhla ve ba’zın harble alub
ol diyārı kendü mülkine rabt itdi. Đspiri ve Kükezi (ki) ol kenarlarda ma’ruf ve
hasānet ü menā’atle mevsūf kal’alardur aldı. Đçlerine hisar erleri koydı. Sonra
Bayburdı ve Kemāhı dahī teshīr itdi. Ol diyarda kadīmü’z-zamandan yurd ıssı
olan ‘azīmü’ş-şān emirler bir bir geldi uydı. Nūr-ı ‘adl ü dādla mezkūr bilād-ı
ma’mūreden zulmet-i deycūr-ı şerr ü şūrrı ref’ itdi. 1415
7.1.2. First Confrontation with Ismail: Assault on Erzincan, 1503
After capturing Tabriz, Ismail dispatched an army to Erzincan and seized the city. 1416
Although Erzincan was not within the borders of Ottoman Empire, such an attempt of
the young shah attracted the anger of Prince Selim. According to Kemalpaşazāde, Selim
waged several campaigns on Erzincan in order to repel Ismail’s forces from the
region. 1417 The available sources determine at least two of his campaigns. How Selim
first decided to attack Erzincan is vividly described in Yusuf’s Selimnāme. 1418 Yusuf
recounts, once upon a time when Selim was eating and drinking with his viziers and
generals 1419 he called their attention and said:
Ey hayr-u hāh lalalarım ve hevādār kullarım! Đş bu şehr-i Erzincan musībeti
yādıma gelüb ve az müddette kaç kaç kimesne tasarrufuna girdi, ona taaccüb
iderim. Evvelā ol şehri mazlum ceddim Yıldırım Hān merhum zamanında dāhil-i
Rūm olup ba’dehū Zu’l-kadr diyārına mersum oldı. Ve şimdi diyār-ı Acem’in
vāli-i şumu’l-hāli olan Đsmail-i pür-tadlilin meredd-i mülāhadesi tasarrufunda
mahkūm olduğuna taaccüp edip, ceddim şehri elden ele gezdiğine tahassür
1415 KPZ8a, p. 232.
1416 KPZ8a, p. 259.
1417 KPZ8b, p. 29.
1418 This is the prose version of the Selimnāme of Şükrī-i Bitlisī, who was contemporary of the events. As
indicated at the beginning of the manuscript, Şükrī’s work was re-written in prose form by Çerkesler
Kātibi Yusuf in 1030/1620-1. See YSF, pp. 22-23.
1419 “Bir karde-i şehinşāhı esbāb-ı meclis araya gelüb şerap, kebāb, saz-söz ve ni’māt-ı dilfurūz hengāmı
arayı dutdı.” YSF, p. 25.
420