TURKOMANS BETWEEN TWO EMPIRES: THE ... - Bilkent University

But the most effective branch of Ottoman army, namely Janissary corps 1545 , was
not favoring Ahmed; indeed, as the forthcoming events would show, they were
enthusiastically disfavoring him. According to Kemalpaşazāde, the principal reason for
the Janissaries’ disfavor was Ahmed’s insufficient courage and enthusiasm in war. Some
Janissaries had been already participated in wars with Şahkulu forces and witnessed
insufficiency of Ahmed as a commander. Kemalpaşazāde writes,
Yeniçeri taifesi bu ittifakı işidüb, Hüdāvendigār Sultan Selim’le itdüği ahd ü
misākı nakz itdüğine bī-huzīr oldılar. Bir yere gelüb tedbir itdiler. Bunlarun nısfı
Ali Paşa ile Anadolu’da bile olub, Sultan Ahmed’i görmüşlerdi. Cür’et ü şecā’at
ü sahāvetine ve sā’ir ahvāline tamām vākıf olmışlardı. Eyirdiler ki, ‘Kendü
re’āyāmuz olan bir niçe Etrāk-i nā-pāk hurūc u zuhūr idüb, bunca fesād eyledi.
Ali Paşa bu mikdar asākir ile varub mülāki oldı, yine sū’-i tedbir ile ihmāl ü
müsāhale[den] gayrı nesnesi zāhir olmadı. Âl-i Osman’un gayretin yirde hasır
koyub anların haklarından gelemeyen riyāset-i ‘āmme, ki Hak te’ālādan kullarına
nübüvvete mu’ādil bir sa’ādetdür, ānun hakkından gelinmek munteni’
hāletdür.’... Kapu halkı ve Yeniçeri taifesi kendüden teneffür ü i’rāz
eylemelerine sebeb-i küllī umūr-ı saltanatda līnet ü mülāyemet üzerine olub
şiddet ü salābet üzerine olmaduğın... 1546
Şükri follows the same line of argument. He states that the Janissaries and
Rumelian troops strictly objected to the possible rule of Ahmed. Their special hatred
was pointed towards Ahmed’s vizier and lala, Yular-kısdı Sinan Pasha, whom they
accused of retreating without fighting bravely in the battle with Mamluks in Adana, and
of fleeing from Şahkulu forces by leaving Ali Pasha defenseless. Thus, as Şükri cited
suggests that it was written towards the end of the summer of 1512. This document which includes quite
valuable information will be further referred.
1545
IDRS deems Janissary corps as the most sincere (ihlaslı) branch of the Ottoman army. His reasoning
does not need explanation. See IDRS, p. 94.
1546
KPZ8b, pp. 59-60. Vakayi-i Sultan Bāyezid ve Selim Han gives a similar reasoning for the Janissaries’
attitude toward Ahmed: “... Şeytan-kulu uğraşında Sultan Ahmed Ali Paşa’ya imdada cüret itmeyüb
havfından eyāletine çekilüb gide ve ırz-ı saltanatı kayırmak kaydında olmayub terk-i nāmus ide, bā-husus
ol tāife-i ehl-i fesād kendü sancağına karib bulunmuş iken min ba’d andan bir merdāne hareket sādır ve
dilīrāne cümbüş zāhir olmaya. Bu makule tenperver olan makam-ı hilafete neden istihkak bulur ve
padişahlığa ne hüner isbatı ile lāyık olur. Serīr-i saltanata sezāvār Sultan Selim-i nāmdārdır, biz andan
gayrisini kabul itmezüz...” Cited and quoted in TNSB, p. 290, footnote 188. For a similar account see also
ANMB, p. 255.
452