Nieuwe Nederlanders op het Gymnasium - Kortlopend ...

Ex pluribus unum. Het is het motto van het Erasmiaans Gymnasium. Ofwel: eenheid
uit verscheidenheid. Het benadrukt de saamhorigheid tussen de leerlingen op wat
wordt genoemd ‘het zwartste gymnasium van Nederland’. De uitspraak is ontleend aan
Augustinus, en knipoogt naar de traditionele vertaling ‘eenheid in verscheidenheid’.
Typerend voor dit klassieke en strenge gymnasium, waar tegelijkertijd veel mogelijk is
en dat midden in de moderne maatschappij staat’ (uit Vrijheid maakt het verschil,
Jaarboekje 2011 Onderwijsraad).
De geïnterviewde leerlingen hebben het idee dat migrantenleerlingen in het basisonderwijs
vaak naar een ‘lager’ onderwijsniveau worden verwezen dan zij daadwerkelijk
aan zouden kunnen. Zij worden onderschat, er worden te weinig risico’s genomen en
te vaak wordt gekozen voor de (schijnbaar) veilige weg. Ook op de basisscholen zelf
merken de leerlingen dit al. Zo vertelde één van de eersteklassers dat zij hoge cijfers
haalde, maar nooit extra werk aangeboden kreeg.
De leerlingen vinden dit jammer, zeker omdat migrantenleerlingen juist vaak ‘een grotere
ambitie’ hebben dan autochtone leerlingen. Zij gaan steeds beter nadenken over
hun toekomst en streven naar een betere toekomst dan hun ouders. De moeder van één
van de geïnterviewde leerlingen,zo wordt opgemerkt, werkt op een relatief zwarte
mavo; zij heeft gemerkt dat de leerlingen meer dan vroeger geneigd zijn goed hun best
te doen en verder te willen leren op de havo. Nederlandse leerlingen lijken in opleidingsniveau
vaak hun ouders te volgen, terwijl migrantenleerlingen verder kijken en
juist hogerop willen komen.
“Deze school is neutraal, iedereen is welkom. Dat merken we ook in de bejegening
van ouders en leerlingen. (Een van de ouders,) Amal voelt zich er veilig. Ik weet niet
of dat inherent is aan de intellectuele status, maar ik merk dat het anders is op de mavo
van onze andere dochter. We zijn niet afgegaan op het aantal migrantenleerlingen.
Misschien onbewust: op de scholenmarkt had het Erasmiaans wel een poster hangen
van een gemêleerd gezelschap. Positieve discriminatie hoeft voor ons niet. Ieder kind
heeft het recht op dit onderwijs, ook onze dochter moet gewoon aan de voorwaarden
voldoen, de Citoscores. Als de school maar open staat voor zwart, wit of blauw.” (ouder
Houcine Haddouche, in Vrijheid maakt het verschil, Jaarboekje 2011 Onderwijsraad).
Tot slot is de leerlingen gevraagd om tips voor andere scholen, die willen groeien in
hun interculturele diversiteit. De leerlingen wijzen op het grote belang van een open
houding en een fijne sfeer. Je moet als leerling op open dagen et cetera meteen het ge-
59