VERBOD EN BEPERKING VAN VRIJ VERKEER - Advocatennet

ONDERZOEK
WVH, “voor de strikt noodzakelijke duur door de onderzoeksrechter bepaald”. Aldus dient de
onderzoeksrechter reeds ab initio te bepalen hoe lang de beperkingsmaatregel zal duren, iets
waar hij niet toe verplicht is bij een verbod van vrij verkeer 576 . Mocht zijn noodzakelijkheid
teneinde collusie- of verduisteringsgevaar te vermijden, nog binnen de vooraf bepaalde duur
wegvallen, dan moet de beperkingsmaatregel o.i. onmiddellijk worden opgeheven. Bepaalt de
onderzoeksrechter geen geldingsduur, dan is zijn beslissing tot beperking van vrij verkeer
ongeldig en kan het vrij verkeer o.i. niet worden verhinderd in het belang van het onderzoek.
Zulks is fundamenteel verschillend van de regeling inzake het verbod van vrij verkeer, in
welk geval bij stilzwijgen van de onderzoeksrechter wordt uitgegaan van een verbod van drie
dagen 577 . Wel kan o.i. worden aanvaard dat de onderzoeksrechter reeds ab initio zou bepalen
dat de beperkingsmaatregel zal voortduren ‘tot de beschikking tot mededeling’. Anders dan
het begrip ‘termijn’ bijvoorbeeld, lijkt de term ‘duur’ ons immers niet te wijzen op een door
vooraf vaststaande data vastgelegde periode.
146. UITERLIJK TOT DE BESCHIKKING TOT MEDEDELING – In art. 20 §4 lid 2 WVH wordt
bepaald dat de beperkingsmaatregel noodzakelijkerwijs een einde vindt “op het ogenblik dat
[de onderzoeksrechter] het dossier overzendt aan de procureur des Konings overeenkomstig
[art. 127 lid 1 Sv.]”. Die beschikking tot mededeling 578 is immers, aldus de parlementaire
voorbereiding, “het ogenblik waarop de onderzoeksrechter van oordeel is dat zijn onderzoek
is voltooid, zodat hij er redelijkerwijze op dat ogenblik kan van uitgaan dat contacten van
gedetineerde verdachten met derden geen negatieve repercussies meer kunnen hebben op zijn
onderzoek” 579 . Hierboven werd reeds verdedigd dat die bepaling eveneens een beperking
verhindert van het vrij verkeer op vordering van het Openbaar Ministerie overeenkomstig art.
127 §1 lid 2 Sv. 580 .
6. Rechtsmiddelen
147. OVERZICHT – Wat betreft de rechtsmiddelen, moet opnieuw een onderscheid worden
gemaakt tussen de rechtsmiddelen in hoofde van de verdachte zelf enerzijds en die waarover
het Openbaar Ministerie beschikt anderzijds.
576 Supra nr. 88 et seq.
577 Supra nr. 91.
578 F. VERBRUGGEN en R. VERSTRAETEN, Strafrecht en strafprocesrecht voor bachelors, I, Antwerpen, Maklu,
2010, 240.
579 Eindverslag van de commissie ‘basiswet gevangeniswezen en rechtspositie van gedetineerden’: verslag
namens de commissie voor de justitie uitgebracht door de heren Vincent DECROLY en Tony VAN PARYS,
Parl.St. Kamer 2000-01, nr. 50-1076/001, 143.
580 Supra nr. 143.
93