VERBOD EN BEPERKING VAN VRIJ VERKEER - Advocatennet

ONDERZOEK
te stellen] wanneer het de handhaving [van de voorlopige hechtenis zelf] in strijd met de wet
acht” 612 .
7. Sanctionering van overtreding van de maatregel
158. TERUGVERWIJZING – Wat betreft de wijze waarop een overtreding van een
beperkingsmaatregel kan worden gesanctioneerd, kan worden terugverwezen naar hetgeen
hierboven werd verdedigd aangaande het verbod van vrij verkeer 613 .
C. VERHOUDING TUSSEN VERBOD EN BEPERKING VAN VRIJ VERKEER
159. OVERZICHT – In dit laatste, overkoepelend onderdeel wordt aandacht besteed aan twee
specifieke problemen die betrekking hebben op de verhouding tussen het verbod en de
beperking van vrij verkeer, namelijk enerzijds de vraag wat er moet gebeuren wanneer de
onderzoeksrechter zowel een verbod als een beperking van vrij verkeer zou opleggen en
anderzijds de vraag of in bepaalde gevallen een herkwalificatie mogelijk zou zijn van een
ruime beperking van vrij verkeer naar algeheel verbod ervan.
1. Opeenvolgende en gelijktijdige oplegging van verbod en beperking van vrij verkeer
160. OPEENVOLGENDE OPLEGGING VAN VERBOD EN BEPERKING VAN VRIJ VERKEER – Niets
belet de onderzoeksrechter een beperking van vrij verkeer op te leggen nadat hij voordien
reeds een verbod van vrij verkeer heeft bevolen. Aangezien beide maatregelen bogen op
collusie- en verduisteringsgevaar 614 , zal zulks zelfs allicht in het merendeel van de gevallen
gebeuren. De beperking van vrij verkeer werd immers precies ingevoerd omdat de wetgever
van oordeel was dat “het verbod van vrij verkeer, zoals thans bepaald door [art. 20 WVH],
onvoldoende adequaat is om de problemen in verband met de bewijsgaring en de
mogelijkheid van collusie te voorkomen die zich kunnen voordoen naar aanleiding van de
uitoefening van het recht op briefwisseling en bezoek” 615 . Op voorwaarde uiteraard dat het
collusie- of verduisteringsgevaar nog bestaat op het moment dat het verbod van vrij verkeer
wordt beëindigd en een beperking van vrij verkeer noodzakelijk is om dat gevaar te
vermijden, staat o.i. niets een bijkomende beperkingsmaatregel in de weg.
612 R. VERSTRAETEN, Handboek strafvordering, Antwerpen, Maklu, 2007, 548.
613 Supra nr. 105 et seq.
614 Supra nrs. 81 en 140.
615 Eindverslag van de commissie ‘basiswet gevangeniswezen en rechtspositie van gedetineerden’: verslag
namens de commissie voor de justitie uitgebracht door de heren Vincent DECROLY en Tony VAN PARYS,
Parl.St. Kamer 2000-01, nr. 50-1076/001, 142-143.
100