VERBOD EN BEPERKING VAN VRIJ VERKEER - Advocatennet

ONDERZOEK
riskeert de verdachte die een verbod van vrij verkeer overtreedt, o.i. een van de tuchtsancties
omschreven in art. 132 e.v. WIRP 452 . Ingevolge art. 131 §2 WIRP wordt een eventuele
‘medeplichtige’ gedetineerde bovendien gestraft als ware hij de hoofddader.
106. RAADSMAN: TUCHTSANCTIE MOGELIJK OP GROND VAN ZIJN DEONTOLOGIE – Ook de
raadsman van de verdachte riskeert o.i. een tuchtsanctie, zij het uiteraard op grond van zijn
deontologische verplichtingen 453 . Aldus is het, volgens STEVENS, de raadsman bijvoorbeeld
deontologisch verboden “een gedetineerde foto’s van zijn burgerlijk huwelijk, of private
papieren over te maken, en evenmin lectuur die […] de gevangene ontzegd is” 454 . In die zin
schrijft ook ARNOU dat de advocaat geen misbruik mag maken van zijn vrij verkeer met de
verdachte “om op te gaan treden als een ongecontroleerde verbindingsman tussen de
gedetineerde en derden” 455 . Dergelijke inbreuken worden overigens beschouwd als zware
deontologische fouten, daar zij het noodzakelijk vertrouwen van de administratie van justitie
in de advocatuur beschamen 456 .
107. STRAFRECHTELIJKE VERVOLGING MOGELIJK OVEREENKOMSTIG HET GEMENE RECHT – Ten
slotte riskeert uiteraard eenieder een strafrechtelijke vervolging overeenkomstig het gemene
recht wanneer hij, ingevolge de communicatie met de verdachte, bepaalde misdrijven pleegt
of daaraan deelneemt. Aldus kan de raadsman bijvoorbeeld ook strafrechtelijk gesanctioneerd
worden “wanneer een gedetineerde vanuit de gevangenis misdrijven laat uitvoeren en zijn
advocaat daarbij optreedt als noodzakelijke of nuttige verbindingsman tussen de gedetineerde
en zijn handlangers buiten de gevangenis” 457 .
B. BEPERKING VAN VRIJ VERKEER
108. OVERZICHT – Sedert de gedeeltelijke inwerkingtreding van art. 179 WIRP op 15 januari
2007 458 , is art. 20 WVH aangevuld met een viertal paragrafen die de beperking van vrij
verkeer uitdrukkelijk regelen 459 . Hieronder wordt deze betrekkelijk jonge
onderzoeksmaatregel volgens hetzelfde stramien bestudeerd, waarbij desgevallend zal worden
terugverwezen naar hetgeen hierboven reeds werd uiteengezet.
452 Supra nr. 40.
453 Contra T. PRAKKEN, “De Nederlandse raadsman in België” in T. PRAKKEN en T. SPRONKEN (eds.),
Handboek verdediging, Deventer, Kluwer, 2009, (1157) 1168.
454 J. STEVENS, Regels en gebruiken van de advocatuur te Antwerpen, Antwerpen, Kluwer, 1997, 475-476.
455 P. ARNOU, “Raadsman en mededader”, RW 1988-89, afl. 29, (969) 976.
456 J. STEVENS, Regels en gebruiken van de advocatuur te Antwerpen, Antwerpen, Kluwer, 1997, 476.
457 P. ARNOU, “Raadsman en mededader”, RW 1988-89, afl. 29, (969) 976.
458 Art. 2 KB 28 december 2006 betreffende het gevangeniswezen en de rechtspositie van de gedetineerden, BS
4 januari 2007, 166, err. BS 23 maart 2007, 16322.
459 Supra nrs. 21-22.
72