VERBOD EN BEPERKING VAN VRIJ VERKEER - Advocatennet

ONDERZOEK
“van de aalmoezenier, islamconsulent of van de moreel consulent en van de personeelsleden
van de inrichting”.
58. GENEESHEER – Evenmin verhindert een verbod van vrij verkeer o.i. het bezoek van de
aan de gevangenis verbonden geneesheer overeenkomstig art. 96 e.v. ARS. Hierbij moet o.i.
echter worden opgemerkt dat art. 86 ARS bepaalt dat “[d]e geneesheer […] dagelijks de
gedetineerden, die in een strafcel zijn geplaatst, [moet] bezoeken”, terwijl zulks niet is
voorgeschreven voor de verdachte onder verbod van vrij verkeer. Ofschoon de opsluiting in
een strafcel inhoudelijk een ‘zwaardere’ maatregel uitmaakt dan het verbod van vrij
verkeer 273 , lijkt het ons wenselijk het dagelijks bezoek van de geneesheer uit te breiden tot de
verdachten ten aanzien van wie een verbod van vrij verkeer werd uitgesproken, waarmee
immers, meer dan vandaag de dag het geval is, het hoofd zou worden geboden aan de
mensenrechtelijke verplichting tot “regular monitoring of the prisoner’s physical and mental
condition” 274 .
59. BRIEFWISSELING MET PERSONEN EN INSTANTIES VERMELD IN ART. 57 WIRP – Daarnaast
bevat art. 57 WIRP een lijst van personen en instanties waarmee de verdachte
ongecensureerde briefwisseling mag voeren, die in grote mate overeenkomt met die van art.
24 ARS, op één punt na, namelijk dat in art. 57 WIRP ook de Stafhouder van de Orde van
advocaten wordt vermeld. Aldus rijst de vraag of een verbod van vrij verkeer het recht van de
verdachte op briefwisseling met die personen en instanties, alsnog verhindert of niet. Onder
het vroegere regime van art. 24 ARS stelde VAN DEN BERGE reeds dat “[o]ok gedetineerden
die het voorwerp uitmaken van een verbod van vrij verkeer […] met deze personen of
overheden briefwisseling [mogen] voeren” 275 en ook SMAERS was van oordeel dat “[h]et door
art. 24 §1 [ARS] gegarandeerde recht […] een absoluut recht [is]” 276 . Die opvatting lijkt ons
inderdaad navolgbaar, daar art. 24 §1 ARS de verduidelijking bevat dat het recht op
ongecensureerde briefwisseling “te allen tijde” geldt, “zelfs wanneer de mogelijkheid om met
de buitenwereld te corresponderen hun bij wijze van straf ontzegd is”. In het huidige art. 57
WIRP zijn die inleidende bewoordingen, die aan de lijst van art. 24 ARS een absoluut
karakter verleenden, echter niet mee overgenomen, zodat de vraag kan worden gesteld of die
interpretatie vandaag de dag nog steeds voldoende grondslag geniet. Zulks lijkt ons evenwel
273 Supra nr. 27.
274 EHRM 7 januari 2010, Onoufriou/Cyprus, http://www.echr.coe.int, §70; EHRM 4 juli 2006, Ramirez
Sanchez/Frankrijk, http://www.echr.coe.int, §139; supra nr. 53.
275 Y. VAN DEN BERGE, Uitvoering van vrijheidsstraffen en rechtspositie van gedetineerden in Bibliotheek
strafrecht Larcier, Brussel, Larcier, 2006, 76.
276 G. SMAERS, Gedetineerden en mensenrechten in Ius Commune, Antwerpen, Maklu, 1994, 157.
42