VERBOD EN BEPERKING VAN VRIJ VERKEER - Advocatennet

ONDERZOEK
art. 52 WJB moet worden gerekend van dag tot dag, terwijl die van art. 20 §2 WVH van uur
tot uur moet worden geteld 322 . Die ongelijke behandeling wordt des te opmerkelijker wanneer
men bedenkt dat de minderjarige in een gemeenschapsinstelling voor jeugdbescherming, op
dit vlak een minder gunstig regime geniet dan de minderjarige die werd toevertrouwd aan het
Centrum ‘De Grubbe’ te Everberg, in de zin van de wet van 1 maart 2002 betreffende de
voorlopige plaatsing van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben
gepleegd 323 (hierna: ‘Everberg-wet’). In art. 6 §1 Everberg-wet wordt immers uitdrukkelijk
bepaald dat de jeugdrechtbank of de onderzoeksrechter “de betrokkene, gedurende maximaal
drie kalenderdagen het vrij verkeer [kan] verbieden met de personen die hij bij naam
aanwijst, zijn raadsman uitgezonderd”, zodat een hernieuwing van het verbod in dit geval wel
uitgesloten lijkt. Vergeleken met art. 6 Everberg-wet, loopt het contactverbod van art. 52 WJB
o.i. dan ook een belangrijk risico op ongrondwettigverklaring door het Grondwettelijk Hof
wegens schending van het gelijkheidsbeginsel. Vóór de inwerkingtreding van art. 20 §3 WVH
op 15 januari 2007 324 , lijkt zulks ons eveneens het geval te zijn geweest voor de verhouding
tussen art. 52 WJB en het verbod van vrij verkeer van art. 20 §2 WVH, gelet op de zeer
restrictieve houding die de rechtspraak destijds aannam inzake de mogelijkheden van de
onderzoeksrechter om het vrij verkeer van een meerderjarige verdachte te beperken 325 . Sedert
die inwerkingtreding daarentegen, moet de grondwettelijke aanvaardbaarheid van art. 52 WJB
o.i. eerder worden beoordeeld in vergelijking met de beperkingsmaatregelen van art. 20 §3
WVH 326 . Het contactverbod van art. 52 WJB kan immers enkel worden opgelegd ten aanzien
van nominatim aangewezen personen, zodat het geen ware ‘isolatiemaatregel’ uitmaakt 327 , en
derhalve eerder vergelijkbaar is met een beperking van vrij verkeer dan met een algeheel
verbod ervan.
70. HUIDIGE ONGELIJKE BEHANDELING VAN DE MINDERJARIGE VERDACHTE: VERBOD OOK
MOGELIJK TIJDENS EEN OPSPORINGSONDERZOEK – In tegenstelling tot het verbod van vrij
verkeer van art. 20 §2 WVH, kan zowel het contactverbod van art. 52 WJB, als dat van art. 6
Everberg-wet, ook worden opgelegd tijdens een opsporingsonderzoek. SMETS 328 merkt op dat
die mogelijkheid in de kamercommissie werd ingevoerd “om te beletten dat een gerechtelijk
322 Infra nr. 92.
323 Wet 1 maart 2002 betreffende de voorlopige plaatsing van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit
hebben gepleegd, BS 1 maart 2002, 8202.
324 Art. 2 KB 28 december 2006 betreffende het gevangeniswezen en de rechtspositie van de gedetineerden, BS
4 januari 2007, 166, err. BS 23 maart 2007, 16322.
325 Cass. 19 juli 1897, Pas. 1897, I, 261; RPDB, v° Détention préventive, 715-716, nr. 124; supra nr. 21.
326 Infra nr. 134.
327 J. SMETS, Jeugdbeschermingsrecht in APR, Deurne, Kluwer, 1996, 368.
328 J. SMETS, Jeugdbeschermingsrecht in APR, Deurne, Kluwer, 1996, 368.
50