VERBOD EN BEPERKING VAN VRIJ VERKEER - Advocatennet

ONDERZOEK
latere aanhouding” 352 . Ook bij een aanhoudingsbevel ‘na ontlasting’, is o.i. een verbod van
vrij verkeer uitgesloten 353 . Op voorwaarde dat het onderzoek nog niet is afgesloten 354 , lijkt
een aanhoudingsbevel bij verstek in de zin van art. 34 WVH, ons daarentegen wel vatbaar
voor een verbod van vrij verkeer 355 , vermits in dat geval per definitie nog geen verhoor heeft
plaatsgevonden. Volgens een navolgbare meerderheidsstrekking moet na een
aanhoudingsbevel bij verstek immers, ingevolge art. 34 §2 WVH, een ‘nieuw’
aanhoudingsbevel worden uitgevaardigd 356 , zodat een eventueel verbod van vrij verkeer
tezamen met dat laatste aanhoudingsbevel kan worden opgelegd. Ten slotte kan de vraag
worden gesteld of een verbod van vrij verkeer nog mogelijk is ten aanzien van de verdachte
die, na een eerste maal te zijn verhoord overeenkomstig art. 16 WVH, in vrijheid werd gesteld
en vervolgens een tweede strafbaar feit pleegt. Wanneer de verdachte wegens dat tweede feit
wordt aangehouden, lijkt het ons vanzelfsprekend dat hem, tezamen met het
aanhoudingsbevel, nog steeds – en zelfs opnieuw 357 – een verbod van vrij verkeer kan worden
opgelegd 358 . In dat geval gaat het immers – anders dan bij een ‘uitgesteld’ of ‘nieuw’
aanhoudingsbevel in de zin van art. 28 WVH – om een volkomen nieuw strafonderzoek, zodat
het verhoor over dit tweede feit kan gelden als ‘eerste verhoor’ in de zin van art. 20 WVH.
78. NIET-HERNIEUWBAARHEID VAN DE MAATREGEL – In tegenstelling tot het Franse art. 145-4
CPP, dat een eenmalige hernieuwing toelaat van het tiendaagse interdiction de communiquer,
bepaalt art. 20 §2 WVH uitdrukkelijk dat het verbod van vrij verkeer “niet [kan] worden
vernieuwd”. Op grond van die bepaling verklaarde de kamer van inbeschuldigingstelling te
Luik een verbod van vrij verkeer dat tezamen met een aanhoudingsbevel wegens valsheid in
geschriften was opgelegd, nietig omdat eerder in de strafprocedure, tijdens dezelfde
voorlopige hechtenis, reeds een eerste maal een verbod van vrij verkeer was opgelegd,
namelijk tezamen met een eerste aanhoudingsbevel wegens poging tot diefstal 359 . Uit dat
arrest leidt bepaalde rechtsleer in het algemeen af dat het verbod in personam geldt en niet in
rem, zodat “indien tegen eenzelfde verdachte twee verschillende aanhoudingsbevelen werden
352 E. BOUTMANS, Voorlopige hechtenis in Recht en praktijk, Antwerpen, Kluwer, 1985, 70; G. TIMMERMANS,
Étude sur la détention préventive, Gent, Hoste, 1878, 147; Novelles, Droit pénal, 454, nr. 136.
353 B. VERDOODT, “De wettigheid en de regelmatigheid van het bevel tot aanhouding”, AJT 1998-99, (575) 579.
354 Infra nr. 82.
355 E. BOUTMANS, Voorlopige hechtenis in Recht en praktijk, Antwerpen, Kluwer, 1985, 70; Novelles, Droit
pénal, 454, nr. 135.
356 R. VERSTRAETEN, Handboek strafvordering, Antwerpen, Maklu, 2007, 515.
357 Infra nr. 78.
358 Novelles, Droit pénal, 454, nr. 137.
359 KI Luik 11 mei 1983, JL 1983, 412, noot F. PIEDBŒUF.
56