türkiye cumhuriyeti çukurova üniversitesi sosyal bilimler ... - Kütüphane

son bölümünde hikâye boyunca okuyucuya vermek istediği mesajları rûh-ı pür-hikmetin
ağzından özetler. Bu bölüm bir bakıma mesnevinin yazılma amacını ortaya koyar. Şânî
burada bir öğretmen edasına bürünür. Aşağıdaki beyitler bu bölümden alınmadır:
4.3.1. Âyetler
1637. Bu cihân içre «od-nümâ olmañ
~â√ib-i kibr yâ riyâ olmañ
1638. Her kişi ¡aybına olup ¡ârif
∏ayri ¡aybına olmasun vâ…ıf
1643. Benligi terk idüñ ¡ale’l-ı†lâ…
Eyleye tâ ki sizde nûr işrâ…
1645. Kendüñüz fa≥lla ögüp §atman
»âb-ı πafletle dâ’imâ yatman
1647. ◊ased ü √ı…d u kibr ü kµni müdâm
Terk idüñ olasuz ≠evi’l-ikrâm
1648. Mev…i¡inde √amûl olup ≠elili
Terk idüñ nefsiñüzden ol «aleli
1656. Size lâyı… budur ki dünyâda
Viresüz hep vücûduñuz bâda
1657. Bilesüz dâ’imâ …usuruñuzu
Añlayasuz …amu fütûruñuzu
Dinî-tasavvufî eserlerde şair sözünü Peygamber’in sözleriyle ve Kur’an’a
yaptığı göndermelerle güçlendirir. Böylelikle söylediklerini sağlam temellere oturtmuş
olur. Âyet ve hadisler divan şairinin faydalandığı ana kaynaklar arasında yer alır. Eser
dinî-tasavvufî içerikliyse bu yola çok daha fazla başvurması doğaldır. Gülşen-i Efkâr’da
sûre ve âyetlere yapılan göndermeler şunlardır: 130
Bazı beyitlerde sûreler sadece ismen zikredilir:
525. Dürr-i la¡lüñ ki sµni Yâsµnüñ
Beñlerüñ §anki no…†ası dµnüñ
130 Açıklamaların sonunda (Sûre adı, sûre numarası / âyet numarası) düzeninde kısaltma yapılmıştır.
Âyetin Türkçe meâli verilirken Türkiye Diyanet Vakfı Kuran-ı Kerim Meâli esas alınmıştır.
139