Olsztyn 2008 - Portret

dzieci gotowy do wzięcia udziału w akcji o
122
-
Obywatelu pułkowniku! Melduję oddział
nauczycielem Dzierżykiem. Wuefista ukłonił
się sztywno i zameldował:
zza zakrętu wyskoczył zgniły uaz, z którego
energicznie wyleciał barczysty i sumiasty pułkownik
od WRON-y. Przeszedł wzdłuż naszego
szeregu salutując, zatrzymał się przed
nam ustawić się w szeregu, jak na przeglądzie
wojsk. Staliśmy tak jedno dziecko obok drugiego,
słońce ślicznie świeciło, był lekki mróz,
pogoda idealna do manewrów. Po kwadransie
próbowano przemycić rodzeństwo. Te jednak
szybko przepędził magister Dzierżyk, wuefista,
lokalny amant, metr sześdziesiąt w czapce
uszatce, ze śmiesznym wąsikiem. Kazał
szkołą zbiorczą, gminną. Każde z nas przyciągnęło
sanki, a niektórzy nawet dwie pary, bo
ale także dzieci z klas wyższych, częściowo
były to wiejskie wyrostki, bo nasza szkoła była
nasza wieś spokojna.
Pod szkołą zebrała się cała moja „zerówka”,
Ludowe ma się całkiem dobrze. Że następuje
powrót do normalności. Że chociaż wojna, to
dzieciom kulig. Miał być to sygnał dla wichrzycieli
i wrogów demokracji, że Państwo
członkami zaprzyjaźnionej Wojskowej Rady
Ocalenia Narodowego postanowiło urządzić