Olsztyn 2008 - Portret

niosły się przez jezioro, łąki, las. Słyszałeś je
i cały się trząsłeś. Pot zalewał oczy, a w mózg
się na myśl o Twoim przepoconym ciele. A
potem tarzały się z nimi po trawie. Ich jęki
miejskim chłopakom, smarującym ich zgrabne
łopatki olejkiem do opalania. Wzdrygały
plażowe ręczniki. Ryczały ze śmiechu zakładając
kostiumy kąpielowe. Opowiadały o tobie
się, gdy bruk ustąpił miejsca polnej drodze,
śmiały w chwili, kiedy z ustami pełnymi piachu
padłeś na swoje stanowisko numer trzy.
Krztusiły się śmiechem, dociskając do piersi
One odwróciły głowy i zaczęły się śmiać.
Śmiały się coraz głośniej, hałaśliwie. Śmiały
Kalina, Malina, w lesie rozkwitała
Niejedna dziewczyna żołnierza kochałaaaa!
la. O czwartej.
A wtedy biegnący w waszej czwórce chłopak
zaczął śpiewać:
umówimy się w niedzielę, bo niedziela wolną
jest, na mieście. Jak chcecie, to weźmę zioma-
widzicie, wiem od chuja, sorry, wiem sporo. O
tym, co było i o tym, co będzie. A będzie tak,
Gibson, facet odtwarza postać historycznego
bojownika o niepodległość Szkocji. Jak więc
ni z sagi o Kargulach i Pawlakach, ale koleś
od Braveheart, no, jak mu tam? Gibson. Mel
65