Olsztyn 2008 - Portret

70
na bezrobocie z comiesięcznym zasiłkiem i
składką emerytalną. Następnego dnia nieopłacalny
interes stawał się znów opłacalnym,
a cudotwórcą był Darek. Po upływie roku sy-
forsę, gdyż, jak twierdził, zamknął nieopłacalny
interes. Stary w majestacie prawa szedł
należy mu się zasiłek. Po roku do zatrudniaka
zgłaszał się ojciec, który wyciągał łapę po
przepracował rok w kiosku, z którego zwolnił
go pracodawca, czyli ojciec. No i w tej sytuacji
właścicielem był Stary Prahacz, młody maszerował
do zatrudniaka z glejtem, że właśnie
źródło dochodu. Bo sklepik był przechodni.
Przepisywali go sobie co jakiś czas. Kiedy
domu bywał rzadko. Ojciec prowadził sklepik
z drobnicą. Ten sklepik to było ich główne
a do tego ostro się jąkał.
Mieszkał sam. Matki nie znał, a ojciec w
lat starszy, ale nigdy tego nie dawał nam odczuć.
Kiedy padał deszcz albo aura płatała innego
rodzaju trudności, albo nie było co robić,
szło się do koleżki. Darek był rudy, piegowaty,
na obie jej strony. W jednej z nich mieszkał
Darek Prahacz. Fajny koleś. Był od nas kilka
A po prawej, w górę, Stara Warszawska.
Warszawska, to ciąg kamienic rozkraczonych
Hitachi