Olsztyn 2008 - Portret

chwili uratował, przywrócił do istot żywych.
Na kolanach będę Ci dziękował, pokonywał
Gdzie ja chciałem wyjechać? Między grube,
rude niemry? Aleś, Ty Panie, mnie w ostatniej
miałem rozum? Wyssano mi go i wtłoczono
do futbolówki? Gdzie oczy? Oddałem je Jurandowi
ze Spychowa? Jak mogłem zmarnować
tyle czasu w odciętym od świata Toporze?
zobaczyłem wszystko!
Boże, co ja robiłem przez te całe lata? Gdzie
Im bardziej odwracałem głowę, tym bardziej
się gapiłem. Wreszcie zakryłem oczy dłońmi i
udo, na którym wił się czerwono – czarno -
żółty gad. Na koronkowe majteczki z różu.
zać ci? – podwinęła i tak krótką spódniczkę,
zrobiło mi się słabo. Gapiłem się na jej krągłe
-
do świata. Z wieczną postawą roszczeniową,
nagle poczułem, że moje dotychczasowe zachowanie
jest śmieszne, infantylne. Że trzeba
się cieszyć, bawić, żyć!
rzenka – gęba śmiała mi się jak nigdy dotąd.
Zawsze tylko ponury i zły. Z ciągłą pretensją
-
A ja mam taką jaszczurkę na udzie. Poka-
To jaszczurka łuskonośna, ma na imię Ma-
sek. – Jaki ma długi ogonek! A jakie kolory!
– dziewczyny wyraźnie się zaprzyjaźniły.
Nie ugryzie? – już głaskała palcem jej no-
-
śliczna! jest Marzenka słowa! takie tu
217