Olsztyn 2008 - Portret

130
psa i Gustlika, wyglądaliby jak czterej pancerni.
Właściwie, to czołg pułkownika miał wie-
Kapral zasalutował i zajął miejsce za cekaemem,
na końcu łańcucha z sanek. A pułkownik
z porucznikiem Dzierżykiem i adiutantem
Sroką zniknęli pod pancerzem. Gdyby mieli
poprawił kaburę przy pasie. – I nikt wam tych
koni nie ukradnie!
wszystko można. Nie było konia? Nie było.
No to teraz macie koni aż nadto – pułkownik
lufę.
W międzyczasie traktorem przyjechał ka-
Widzicie, Dzierżyk, jak się chce, to
-
Ulaniuk.
chłop mu towarzyszył Jaskółka, pral
tyle dzisiaj kilometrów nie przebędziemy...
Kocham ten czołg! – wyjawił, czule głaszcząc
sko osiemdziesięciu kilometrów na godzinę,
można nim przejechać bez tankowania dodatkowego
czterysta pięćdziesiąt kilometrów
– tu pułkownik uśmiechnął się szeroko. – Ale
nabojów. Ale, tu uwaga, można zwiększyć do
czterdziestu pięciu! Czołg rozpędza się do bli-
czterdzieści sześć, wysokość – dwa trzydzieści
siedem. Jednostka ognia, trzydzieści dziewięć
guje trzech ludzi, waży czterdzieści pięć ton,
z armatą ma długość prawie dziesięciu metrów.
Bez armaty – sześć sześćdziesiąt siedem,
oczywiście z błotnikami, szerokość – trzy