Olsztyn 2008 - Portret

nas woda pochłonie!
I od tej chwili, chociaż nie są przesądni, z lę-
Ma pan nasze słowo honoru! Sprawa jest załatwiona!
– uroczyście przysięgli. - Inaczej niech
zagra pan dla nas? – Zapytali wprost, bez zwyczajowego
kręcenia. - A czy załatwicie mi dostęp
i niewielką przejażdzkę którymś z waszych
słynnych, walecznych okrętów podwodnych? -
Kiedy wpadli na niego polscy działacze, o mało
nie przewrócili wózka ze śpiącą Lexie. - Czy
„Nautilusa’’, ale co to za frajda pływać w czymś
takim?
to jeszcze w siedmiometrowych kawałkach. Co
prawda Steven mógł kupić sobie współczesnego
A tym bardziej o pływaniu. Na dodatek okazało
się, że bankier kupił okręt z myślą o muzeum i
pech to pech, Steven podpisał jakieś skomplikowane
kontrakty i mowy nie było o grze w Szkocji.
okręt nuklearny K-19. Steven wyczuł bratnią
duszę, ale i szansę na zrealizowanie swych marzeń.
Mógłby grać dla Ruska z Edynburga, a w
zamian trochę ponurkować w atomówce. Ale jak
Romanow, ten, który był właścicielem szkockiego
pierwszoligowca Heart of Midlothian, kupił
w lipcu czterdziestego pierwszego. - Steven chciał
zostać podwodniakiem. Ale cóż z tego, życie potoczyło
się inaczej. Żeby chociaż tak w jeden rejs!
Niedawno dowiedział się, że rosyjski bankier
177