Olsztyn 2008 - Portret

144
grzechów musieli dopuścić się nasi dziadowie,
ich dziadowie, dziadowie tych dziadów, że teraz
wy musicie dziadować za granicą!
-
Biedni, młodzi ludzie – zaczął – cóż za
tu nie wrócisz”. To było to, czego szukaliśmy.
Właściciel firmy, szczupły elegant, błyskawicznie
znalazł w nas doskonały materiał na
tułaczy.
Wreszcie zaciągnąłem go do biura podróży o
malowniczej i sugestywnej nazwie „Już nigdy
metonimia. Gruby zażądał, abym go nie obrażał,
bo inaczej nigdzie ze mną nie pojedzie.
Pół dnia musiałem mu tłumaczyć, że to taka
przenośnia, czyli metafora. Znana też jako
Gruby nie bardzo załapał z tymi dziećmi.
Zaklinał się, że żadnych dzieci to on nie ma.
Gruby, poświęcimy. Dla naszych dzieci. Dla
przyszłych pokoleń!
wiązek. Pamiętasz, Wielka Emigracja, tysiące
co zostały na Zachodzie po wojnie, w stanie
wojennym? No to teraz pora na nas. To
będzie nasz wkład w dziejową kolej. My się,
nie dojdziemy. Zresztą, Polak ma w genach
tułaczkę. To niejako nasz patriotyczny obo-
Gruby, to kraj nie dla nas. Do niczego tu
-
sadła. kilo parę zrzucić mógł
twe, bo, jak wiecie, nie miałem co rzucać. W
podobnej sytuacji był Gruby. On co najwyżej