Olsztyn 2008 - Portret

236
pan tak szybko pobiegł, że nie zdążyłem. Był
telefon do pana. Dzwoniła matka, pana ojciec...
Pana ojciec, on nad ranem umarł. Pan
tak szybko biegł, że nie zdążył usłyszeć...
Ja rano chciałem panu powiedzieć. Ale
-
mówi: i staruszki włosów
to ja ją odnalazłem i przyprowadziłem. Taka
wdzięczność. Ale on tylko głaszcze resztki
nawołuję gospodarza. Babcia Majowa jest
bardzo zmęczona, pada w ramiona syna. Gospodarz
w pasiastej pidżamie patrzy na mnie
smutno. Powinien być mi wdzięczny. W końcu
na Łynie. Idziemy do domu, na Łabędzią.
Dochodzimy do furtki, szarpię za klamkę,
zimną rękę i prowadzę w stronę Grunwaldzkiej.
Mijamy ratusz, przechodzimy przez most
bo jeszcze zlecę któremu na łeb!
Podnoszę babcię ze schodów, chwytam za
E, wy tam, na dole. Spierdalać mi zaraz,
-
pochodzi.
niowski
Z Lubaczowa to babciu chodziarz Korze-
-
imię... na dali mi Maja Boromeusza.
mieszkał, to mogłam znać. Ja z Lubaczowa jestem,
chrzcili mnie w parafii świętego Karola
A on mieszkał w Lubaczowie? Bo jak
-
pyta:
wreszcie i milczy Długo
zapytać: czy ty znałaś Karola Maya? – pytanie
osobliwe, jak na okoliczności.
-
Babciu Majowa, zawsze chciałem cię o to