Olsztyn 2008 - Portret

176
013. Czterech marynarzy zdezerterowało, a kapitan
popełnił samobójstwo. Ale to było później,
dopadliśmy okręt podwodny i staranowaliśmy go.
Tyle, że potem się okazało, że to był holenderski
torpeda przeszła czterysta metrów obok rufy łamacza
blokady. Jeszcze wcześniej, bo w czerwcu
torpedą zbiornikowiec, w październiku oficer
torpedowy ustawił odwrotnie kąt celownika i
całymi godzinami. – A w lipcu czterdziestego –
ciągnął Pan Jan – „Wilk” nieudanie zaatakował
– A wtedy rozpalony Steven dodawał: – To była
akcja „Worek” - Steven o morzu mógł rozmawiać
atakowani przez ścigacze, byliśmy bezpieczni!
Po dwóch dniach dotarliśmy do bazy Scapa Flow.
Methill w Zatoce Firth of Forth. To było to! Po
dwudziestu dniach ciągłego ostrzału z powietrza
przez samoloty, z wody przez niszczyciele,
macania bombami głębinowymi z trałowca,
zamachali do nas chłopcy. Pili herbatę. A kiedy
skończyli, zabrali się za eskortowanie nas do
jak większość marynarzy został po wojnie na
Zachodzie - że dwudziestego września, pierwszego
roku wojny, o piątej po południu, pięć mil
na wschód od May Island z niszczyciela „Sturdy’’
on pragnął śmigać w lazurze oceanicznego odmętu.
– Pamiętam - mówił Mister John, który
Bo Mister John był podoficerem na okręcie podwodnym
„Wilk’’. Był jego idolem. Steven tak jak