Olsztyn 2008 - Portret

No, co ci będę ściemniał. Najczęściej idę
-
żyjesz? jak ty A Eryka: zapytał Waldek a
lawirował między domami jakiegoś miasteczka,
z okien sączyło się światło. Gruby chrapał,
Śpiewał radosny głos. Dziewczyny szeleściły
kartkami, łysy gestykulował, Pan Bimbała
Ja choć kręcę na dwie ręce
Nie starcza dla żony...
Każdy robi dziś swój biznes
Kręci w różne strony
A przecież mógł, na bliku tylko stał, to mnie
tego bazyliszka chcieli przybić! Za małolata!
tekarz tak kończy... Jaki bachor...
Waldek wzniósł puszkę nad głowy pasaże-
Za małolata! Że się bioterapii nie poddał!
-
rów.
wziął. Chociaż mówili, że to bachor był. Jakie
tam samobójstwo? Za dużo wziął. Każdy ap-
organizm szybko się oswaja. Aptekarzem się
stał. Rozumiesz, już nie żarty. Błękit królewski,
brzoskwinia, brody... No i któregoś dnia,
głupi buzol, wziął w żyłę bohaterki. Za dużo
wszystko. Akcja es co noc. Biały pył, alfka,
bambino, ambrozja. Skolko ugodno. Apropakiem
został. Na ambie cały czas chodził. W
kieszeni aparat z igłą, w drugiej ameba. Młody
169