Olsztyn 2008 - Portret

to się biedne sprzątaczki narobią, a tapicery
siedzeń nałatają! Patrząc na to z drugiej stro-
grupy, która udała się do Filharmonii na Poranek
Muzyczny. Bach, na siedzenia. Ho, ho,
Milowicz, który trzaska niczym bat, ole, oleee!
I już jesteśmy przy Zespole Szkół. Wsiada
jakieś sześćdziesiąt pacholąt plus panie
Jadzia, Władzia, Ania i Hania. Opiekunki
rozumiecie to? Bo ja nie. A teraz łazi za mną
ta jego jebana drabina, jak artysta estradowy
chwałę, gdyż wziął za nią pieniądze. Okazał
się być zawodowcem. A czy wiecie, ile szmalu
zgarnął malarz Beckmann za swą drabinę
do nieba? Nie wziął nic! Ani jednej mareczki,
jest wiarygodny”, wymyślił mężczyzna syty,
dobrze odżywiony? Myśl owa przynosi mu
jest także, że żaden z nas bez zażywania w odpowiednich
proporcjach snu, mydła i widelca,
długo dialogu ze światem nie pociągnie.
Czy wiecie, że hasło „Tylko artysta głodny
uczy, że świat doskonale obejdzie się bez naszej
potrzeby ulepszania go. Udowodnionym
pojawia się potrzeba prawdy, po której zwykle
następuje śmierć przez zapomnienie. Historia
cież myślenie oparte na pytaniu: „co ja mogę
ofiarować światu?”, prędzej bądź później prowadzi
do rozchwiania nerwowego, ciągot mesjanistycznych,
a w przypadkach skrajnych
45