Olsztyn 2008 - Portret

Byliśmy tańsi, konkurencyjni. Symboliczna
złotówka pomnożona przez tony dawała kupę
to podobało. Byliśmy bezwzględni, cwani i
skuteczni. Przebicie na tonie mieliśmy dwudziestokrotne!
Kilogram małych polnych kamyków
w Obi chodził po złoty sześćdziesiąt.
wie zabieraliśmy chłopom najlepsze kamienie,
które następnego dnia przywoził na plac ciężarówką
Pan Władeczek, człowiek niezwykle
pożyteczny i pracowity. Coraz bardziej mi się
że bierze je na gruz, do fundamentów. W zasadzie,
to robi chłopu łaskę. Tak więc, łaska-
kamienia! Na uwagi chytrego chłopa, że po co
mu zepsuty kamień, niezmiennie odpowiadał,
powiedzonko. Czy widział gospodarz gdzie
płaski kamień? Toż to odpad nic niewart. To pół
Zygi potrafił wmówić takiemu chłopu, że kamień
dobry to kamień obły. Miał nawet takie
To, że były najcenniejsze, wcale nie znaczyło,
że lepiej za nie płaciliśmy. Wręcz przeciwnie,
kwadratowe. Nadawały się one na ścieżki w
ogrodach i budulec kompostowników, murków,
ław, podmurówkę, ozdobne studzienki,
ścieżki, oczka wodne, do wykładania tarasów.
polnego wczesnym rankiem i robiliśmy selekcję.
Najwyżej cenione były kamienie płaskie i
użytek, Chłopem Kamiennym. Tak więc, pojawialiśmy
się z Zygim na plantacji kamienia
209