25.03.2017 Views

صحنه معاصر بهار ۹۶

مجله تخصصی تئاتر - گروه تئاتر اگزیت

مجله تخصصی تئاتر - گروه تئاتر اگزیت

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>صحنه</strong> <strong>معاصر</strong> گروه تئاتر ا گزیت ‏بهببههار ٩۶<br />

یک ‏بمنبممایش مشخص در یک ساختمان مشخص نیست،‏ بلکه دربارهی رابطهی یک ‏بمنبممایش و یک سالن با جامعه به طور<br />

کلی است.‏<br />

این به معنای بررسی برخی سوالات بسیار دشوار دربارهی عملکرد تئاترها و هدفشان در قرن ٢١ است.‏ به روی <strong>صحنه</strong><br />

بردن ‏«زن خوب ایالت سیچوان»‏ در منطقهای که تعداد بالابىیبىی کارتنخواب در آن سا کن هستند به چه معناست؟ یک<br />

تئاتر ‏مجممجحلی چطور ‏ممممممکن است به آبجنبجچه در داخل دیوارهایش اتفاق میافتد بیاندیشد در حالىللىی که در آنسوی دیوارهایش در<br />

میدان اردوگاهی از چادرنشینان ‏بىببىیخابمنبممان برپا شده است؟ چگونه یک مدیر هبرنبرری که با لباس رسمسسممی به تشویق<br />

اسپانسرهای احتمالىللىی میپردازد،‏ این موضوع را با کار روزمرهی تئاتر و ‏بمنبممایشهای تولید شده توسط آن که اغلب علیه<br />

ارزشها و اهداف سرمایهداری هستند تطبیق میدهد؟ ‏همھهممانگونه که ربکا اتکینسون‐لرد اخبریبرراً‏ اشاره کرده است،‏ ‏«در<br />

شتاب به سوی جبرببرران کاهش بودجهی دولبىتبىی در چند سال اخبریبرر،‏ آیا واقعاً‏ تبعات جانبىببىی این ‏مجممجحیط جدید کارآفریبىنبىی هبرنبرری<br />

را در نظر گرفتهابمیبمم؟ … امروز دیگر طبیعی شده است که مهر برندهای ‏بجتبججاری را بر روی ‏بمتبممام ‏بهنبههادهای فرهنگیمان<br />

ببینیم.»‏<br />

در سال ٢٠١۴ دایان رَگزدیل در یک سخبرنبررابىنبىی به یاد ماندبىنبىی این سوال را مطرح کرد:‏ آیا تئاترها میخواهند تبدیل به<br />

باشگاه تفربجیبجحی شوند؟ یا میخواهند ‏بهنبههادهای مدبىنبىی باشند؟ ا گر پاسخ دومی باشد،‏ یعبىنبىی به جای دیدن بقای خودشان به<br />

عنوان هدف برتر،‏ باید نقش بالقوهی خود به عنوان توابمنبممندسازان و ‏همھهممکارابىنبىی که با کل جامعه کار میکنند را درک کنند.‏<br />

رَگزدیل در نقل قولىللىی از سخبرنبررابىنبىی مارک رِیوبهنبههیل در افتتاحیهی فستیوال ادینبورگ ٢٠١٣ این گونه گفت:‏<br />

‏«من فکر میکنم پیام دو دههی گذشته بسیار درهمربجیبجخته و در بسیاری موارد مطلقاً‏ گیجکننده بوده است:‏ تئاترهای ما<br />

مکابىنبىی ‏بجتبججملی است که اوقابىتبىی خوش فراهم میکند،‏ در ساختمانهای نوساز که هزینهاش از ‏مجممجحل ‏بجببجختآزمابىیبىی ملی ‏(مالیابىتبىی<br />

داوطلبانه و برگشتپذیر)‏ تامبنیبنن شده است و در آن میتوان با اسپانسرها و حامیان مالىللىی معاشرت کرد و خود را به یک<br />

لیوان شامپاین اضافه مهمان کرد؛ اما از سوی دیگر ‏همھهممانگونه که کار فوقالعادهی تیم توسعه و آموزشمان نشان میدهد<br />

مکابىنبىی هستیم که عمیقاً‏ به عدالت اجتماعی و ‏مجممجحرومیت اهمھهممیت میدهد.‏ پس ما به طور همزمان دوست ثروبمتبممندترینها و<br />

‏مجممجحرومترینها هستیم؟ این پیغامی گیجکننده است و مردم هم بو بردهاند.‏ ا گر وجود هبرنبرر هدفىففىی دارد،‏ هدفش چه<br />

کسابىنبىی هستند؟ و برای آبهنبهها چه میکند؟»‏<br />

این لب مطلب است.‏ ا گر در تنازع بقا تئاترها جایگاه در حال تغیبریبرر خود در اجتماع ، کارکردشان در جهابىنبىی کاملاً‏<br />

متفاوت از جهابىنبىی که تنها یک دههی پیش در آن فعالیت میکردند و چگونگی ‏همھهممکاری با دیگران برای افزودن به ارزش<br />

این کارکرد را در نظر نگبریبررند،‏ چه فایدهای خواهد داشت؟ ا گر ماموریت یک تئاتر به فروش بیشبرتبرر بلیت،‏ رشد بیشبرتبرر،‏<br />

ساخبنتبنن امبرپبرراتوری یا بقاء خود تبدیل شده باشد،‏ جایگاه چنبنیبنن تئاتری از دست رفته است.‏<br />

این نقل قول طولابىنبىی اما مرتبط از آلن لبنیبنن در وبسایت ‏«اسلانگلو»‏ را ملاحظه کنید:‏<br />

‏«من اخبریبرراً‏ در جلسابىتبىی شرکت کردهام که در آن افرادی بسیار باهوش پرسیدهاند تئاترهای ‏مجممجحلی ما به چه کار میآیند؟ و<br />

افرادی بسیار باهوش پاسخشان را با اشاره به نکابىتبىی دربارهی رشد مهارتها،‏ جریانهای ‏مجممجختلط درآمد و حصول اطمینان<br />

از گسبرتبررش سرگرمی زنده در سطح ملی دادهاند.‏ مدتها از آخرین باری که شنیدم کسی باهیجان از تغیبریبررابىتبىی صحبت<br />

کند که یک تئاتر مرتبط میتواند در سطح جامعه از آن ‏جمحجممایت کند میگذرد.‏ در ‏بجببجحران فعلی که هبرنبرر با آن روبرو است،‏<br />

این فرصت وجود دارد که بتوانیم هدف تئاترهابمیبممان را دوباره تعریف کنیم.‏ من سیستمی با مالکیت عمومی میخواهم<br />

که ‏مجممجخاطب را در رابطهای متفاوت با تئاتر قرار دهد:‏ رابطهای فراتر از مشبرتبرری.‏ من شبکهی تئاتری را میخواهم که به<br />

‏بمتبممام اعضای اجتماع بدون توجه به وضعیت مالىللىیشان سرگرمی زندهی الهللهھامبجببجخش و برانگبریبرزاننده ارائه دهد.‏ من<br />

میخواهم تئاترهابمیبممان مکانهای کوچکی به عنوان پناهگاه باشند برای جوامعی که هم از سوی ریاضت اقتصادی ملی و<br />

هم از سوی اقتصاد جهابىنبىی به انزوا کشانده شدهاند.‏ من میخواهم تئاترهابمیبممان متعلق به ‏بمتبممام اقشار جامعه باشند و<br />

!113

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!