صحنه معاصر بهار ۹۶

More documents

Recommendations

Info

صحنه معاصر گروه تئاتر ا گزیت ‏بهببههار ٩۶ توماس:‏ بیایید از ابتدا شروع کنیم.‏ پیشرفت تئاتر را در آیندهی نزدیک تا کجا و چطور میبینید؟ مبریبررهولد:‏ هبرنبرر تئاتر رشد و پیشرفت ‏بمنبممیکند،‏ بلکه وسیلهی بیان و ابرازش را،‏ بسته به مقتضیات زمانه،‏ ایدهها،‏ روانشناسی،‏ فناوری،‏ معماری و سبک آن دوران،‏ تغیبریبرر میدهد.‏ ما نباید فراموش کنیم که سنتها تغیبریبرر میکنند.‏ ما در زندگی بِسادگی نادرسبىتبىیِ‏ سنتهای منسوخ را احساس میکنیم،‏ اما در تئاتر اغلب آبهنبهها را از روی عادت ‏مجممجحبرتبررم میسمشسممار ‏بمیبمم.‏ توماس:‏ بله.‏ اما من ‏بمنبممیخواهم این موضوع را به طور کامل کنار بگذارم.‏ من مطمبنئبنن نیستم که تئاتر مبریبرزان مشخصی از پیشرفت را نداشته باشد،‏ حال هر نامی بر روی آن بگذار ‏بمیبمم.‏ مثلاً‏ تئاتر امروز قطعاً‏ ‏همھهممچون تئاترِ‏ عصرِ‏ شکسپبریبرر نیست.‏ مبریبررهولد:‏ هنگامی که مبنتبنن ‏«جنگل»‏ ‏(اثر آلکساندر آسبرتبرروفسکی،‏ – ١٨٨۶ ١٨٢٣) را به چند قسمت تقسیم کردم،‏ ‏همھهممه فریاد زدند که من دارم از سینما تقلید میکنم.‏ هیچ کس به یاد نیاورد که تقریباً‏ ساختار ‏همھهممهی ‏بمنبممایشنامههای شکسپبریبرر ‏همھهممبنیبننطور است.‏ توماس:‏ درست است.‏ صحبتهای ‏سمشسمما بسیار ارزسمشسممند است و میدابمنبمم نقدهای بسیاری هم بر وضعیت فعلی تئاتر دارید.‏ اما میخواهم برشت هم این فرصت را داشته باشد که نظرش را دربارهی آیندهی تئاتر بیان کند.‏ برشت:‏ بسیاری از مردم متوجه شدهاند که ‏بجتبججربهی تئاتری در حال ضعیف شدن است.‏ خیلیها هنوز به دشواری فزایندهی بازبمنبممابىیبىی دنیای امروز در تئاتر ‏بىپبىی نبرببرردهاند.‏ این ‏بىپبىیبردن بود که برخی از ما ‏بمنبممایشنامهنویسان و کارگردانان تئاتر را به جستوجو برای روشهای جدید هبرنبرری واداشت.‏ یک چبریبرز کاملاً‏ روشن شده است:‏ ا گر دنیای امروز به عنوان دنیابىیبىی با توانابىیبىی تغیبریبرر و ‏بجتبجحول توصیف شود،‏ آن را تنها برای مردمان امروز میتوان توصیف کرد.‏ در دورابىنبىی که دانشاش آن تا حدیست که طبیعت را آنطور تغیبریبرر میدهد که جهان را بیشبرتبرر قابل سکونت سازد انسان دیگر ‏بمنبممیتواند خود را در نقش قربابىنبىی و ‏مجممجحصول طبیعبىتبىی ‏مجممجحدود اما ناشناخته بداند.‏ تراژدی مبتبىنبىی بر ارزشهای بورژوازی است و قدرتش را از آبهنبهها کسب میکند،‏ و زوالش نبریبرز با آبهنبهها خواهد بود.‏ ا گر به هیچ خدابىیبىی معتقد نباشید،‏ دیگر نیازی به تقدیس یک قدیس ‏بجنبجخواهید داشت.‏ توماس:‏ پس،‏ به عنوان مثال،‏ مفهوم یونابىنبىی تقدیری که اودیپ را ‏مجممجحکوم میکند شامل تئاتر امروز ما ‏بمنبممیشود؟ من بِتازگی به گروهی از ‏بمنبممایشنامهنویسان جوان درس دادهام.‏ به ‏بمنبممایشنامهنویسان جوان امروز چه باید گفت؟ برشت:‏ دیدگاه زیبابىیبىیشناسی بههیچوجه مناسب ‏بمنبممایشنامههابىیبىی که در حال حاضر نوشته میشوند نیست.‏ حتا آبهنبههابىیبىی که دارای بینش و قضاوبىتبىی شایستهاند.‏ این را میتوان با نگاه به هر حرکبىتبىی به سود ‏بمنبممایشنامهنویسان جدید مشاهده کرد.‏ حتا هنگامی که غریزهی منتقدان آبهنبهها را به درسبىتبىی راهنمابىیبىی کرد،‏ واژگان زیبابىیبىیشناسانهشان نه استدلالهای متقاعدکنندهی چندابىنبىی برای رفتار مطلوبشان به دست داد و نه ابزار مناسبىببىی برای اطلاعرسابىنبىی عمومی بود.‏ گذشته از آن،‏ تئاتر با اینکه تولید ‏بمنبممایشهای جدید را تشویق میکرد هیچ راهنمابىیبىی عملیای ارائه ‏بمنبممیکرد.‏ در نتیجه،‏ ‏بهنبههایتاً‏ ‏بمنبممایشهای جدید در خدمت تئاتر قدبمیبمم بودند و کمک کردند تا فروپاشیای که آیندهشان به آن بستگی داشت به تعویق بیفتد.‏ این نسل نه میخواهد که تئاتر و ‏بمتبمماشا گر را تسخبریبرر کند و ‏بمنبممایشهای خوب یا فقط معاصر را در یک تئاتر مشخص و برای ‏بمتبمماشا گر مشخص اجرا کند،‏ و نه هیچ فرصبىتبىی برای چنبنیبنن کاری در اختیار دارد.‏ این نسل وظیفه و ‏بجببجختِ‏ تسخبریبرر تئاتر برای ‏بمتبمماشا گران متفاوت را دارد.‏ مبریبررهولد:‏ باید این ‏جمججمملهی الکساندر پوشکبنیبنن (١٨٣٧ – ١٧٩٩) را بر سردرِ‏ ساختمان جدید تئاترمان حک کنیم:‏ روح زمانهی ما تغیبریبررات مهمی را در صحنهی ‏بمنبممایش نبریبرز میطلبد.‏ ‏[صدای خنده]‏ توماس:‏ آیا اصلیترین چبریبرزی که آموزش میدهید فرم است؟ برشت:‏ تئاتریها آثار کلاسیک را به خاطر خدمتشان به فرم تا آخرین نفس بکار میگبریبررند،‏ و ‏بمنبممیتوانند ببینند که در واقع این فرم است که در خدمت آثار کلاسیک است.‏ ما باید از ژست فاخر ایدهپردازی که در واقع ژست فاخر !60
صحنه معاصر گروه تئاتر ا گزیت ‏بهببههار ٩۶ نیمهکارگی است دور شو ‏بمیبمم و به سوی ابجنبججام کار هبرنبرری،‏ یعبىنبىی ایدهای به سرابجنبججام رسیده،‏ حرکت کنیم.‏ به سوی ژست فاخر ‏«فراتر از کمال».‏ مبریبررهولد:‏ ساختار ‏بمنبممایشی سیستمی با غافلگبریبرریهای اجتناب ناپذیر است.‏ توماس:‏ درست است.‏ فرم اینگونه است.‏ اما ‏مجممجحتوا چه؟ در تئاترِ‏ حال و آیندهمان از چه موانعی باید گذر کنیم؟ مبریبررهولد:‏ بدترین چبریبرز در هبرنبرر تظاهر به جدیت،‏ جدیتِ‏ مضحک،‏ خشک بودن،‏ فرمانبرببررداری،‏ با اصرار به در خدمتِ‏ یک سلیقهی مشخص بودن،‏ و جلب رضایت آن،‏ ترس از ربجنبججاندن مقامی از مقامات بالا،‏ ترس از ‏بىببىیحرمبىتبىی به بالادست و قدربمتبممند است.‏ برشت:‏ باید قلب ملت را نشانه گرفت.‏ هر ‏بمنبممایش یک نبرببررد است.‏ پیشرفت را باید در میان مردم جستوجو کرد.‏ مبریبررهولد:‏ من در تئاتر معتقد به زبابىنبىی سادهام،‏ زبابىنبىی موجز که قادر است روابط پیچیدهای را مطرح کند.‏ برشت:‏ برای درگبریبرر شدن در روایبىتبىی ساده!‏ توماس:‏ صحبت دیگری در این باره دارید؟ برشت:‏ امید به زنده کردن دوبارهی ‏بمنبممایشهای مردمیِ‏ قدبمیبمم به نظر ‏بىببىینتیجه میآید.‏ نه تنها کاملاً‏ در باتلاق فرو رفته است،‏ بلکه مهمتر از آن،‏ هرگز شکوفا هم نشده است.‏ توماس:‏ ببخشید.‏ میدابمنبمم مبریبررهولد هم دربارهی اهمھهممیت ‏بمنبممایش مردمی حرفهابىیبىی برای گفبنتبنن دارد،‏ اما باید از این ‏بجببجحث بگذر ‏بمیبمم.‏ ‏ممممممکن است برخی از خوانندگان از شنیدن دیدگاههای عملی و نسبتاً‏ مشخص ‏سمشسمما آقایان غافلگبریبرر شده باشند.‏ احتمالاً‏ بعضی از مردم به هردوی ‏سمشسمما به عنوان نظریهپردازان غبریبررعملی و متعصب نگاه میکنند.‏ برشت:‏ من به این نتیجه رسیدهام که از بسیاری از گفتههای من دربارهی تئاتر برداشتِ‏ نادرسبىتبىی شده است.‏ من این را بیش از ‏همھهممه از نامهها و مقالابىتبىی دریافتهام که با من موافق هستند.‏ من احساس ریاضیدابىنبىی را دارم که برایش نوشته باشند:‏ ‏"آقای ‏مجممجحبرتبررم،‏ من کاملاً‏ با نظر ‏سمشسمما موافقم که دو به علاوهی دو میشود پنج!"‏ من فکر میکنم علت برداشت اشتباه از این نظرات این است که نکات مهمی وجود داشته اما من به جای ارائهی تعریفی روشن از آبهنبهها از کنارشان گذشتهام.‏ توماس:‏ من فکر میکنم به این خاطر بوده که هر دوی ‏سمشسمما نوعی از تئاتر صاحبسبک ابجیبججاد کردهاید و ‏بمتبمماشا گران ‏همھهممانند تئاتریها ‏ممممممکن است استعارههابىیبىی را که خلق یا استفاده کردهاید درک نکنند.‏ مبریبررهولد:‏ حفظ این صاحبسبکی خصلت ذابىتبىی هبرنبرر است.‏ آیا این مانند دفاع از نظریهای نیست که میگوید مغذی بودن خصلت غذا است؟ توماس:‏ بله،‏ تئاتر سنتها یا به قول ‏سمشسمما سبکِ‏ خود را دارد.‏ آیا ‏سمشسمما خود را سازندهی تئاتری سنبىتبىی میدانید؟ مبریبررهولد:‏ من نابترین واقعگرا هستم!‏ اما به بُرندهترین و گزندهترین شکلش!‏ توماس:‏ شاید میبایست تعریفمان را از ‏«واقعیتگرابىیبىی»‏ بسط دهیم.‏ حالا مردم مبریبررهولد را به عنوان اولبنیبنن مصداق عملی تئاتر مولف میشناسند.‏ مبریبررهولد:‏ بدون تعارف بگو ‏بمیبمم،‏ نظریهی تئاتر مولف یاوهی ‏مجممجحض است و نباید جدّی گرفتش.‏ هیچ کارگردابىنبىی نیست ا گر کارگردابىنبىی واقعی باشد که ‏بجببجخواهد هبرنبررش را برتر از منافع بازیگر،‏ به عنوان پیکرهی اصلی ‏بمنبممایش،‏ قرار دهد.‏ توماس:‏ این ‏ممممممکن است برای کسابىنبىی که با کار ‏سمشسمما آشنا نیستند عجیب باشد.‏ آیا منتقدان به خاطر طیف گسبرتبررده و متنوع ‏بجتبججربیات ‏سمشسمما بر روی صحنه برایتان مرثیه ننوشتهاند؟ مبریبررهولد:‏ من دابمئبمماً‏ دربارهی ‏«اشتباهابمتبمم»‏ میشنوم.‏ در هبرنبرر چه چبریبرزی ‏«اشتباه»‏ است؟ اشتباه زمابىنبىی است که شخصی میخواهد وارد اتافىقفىی شود اما سر از اتاق دیگری درمیآورد.‏ اما برای ‏بجتبجحقق این اشتباه باید دو اتاق وجود داشته باشد.‏ ا گر جابىیبىی در کنار یکی از ‏بمنبممایشهابمیبمم ‏بمنبممایش دیگری بود که از هر ‏لحللححاظ میتوانست الگو باشد،‏ آن وقت ‏ممممممکن بود به خاطر !61
Page 1 and 2:
صحنه معاصر ‏بهببهه
Page 3 and 4:
صحنه معاصر گروه تئ
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10: صحنه معاصر گروه تئ
Page 59: صحنه معاصر گروه تئ
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
show all

صحنه معاصر بهار ۹۶

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?