صحنه معاصر بهار ۹۶

More documents

Recommendations

Info

صحنه معاصر گروه تئاتر ا گزیت ‏بهببههار ٩۶ شکسپبریبررِ‏ بزرگ و نابغه از تئاتر به عنوان وسیلهای برای روایت داستانهابىیبىی دربارهی ‏همھهمملت،‏ کلئوپاترا،‏ شاه لبریبرر،‏ اتللو،‏ شایلا ک،‏ ژولیت ‏(و بسیاری دیگر)‏ استفاده کرد تا صدابىیبىی برای تارتحیتحخ بزرگ کشورش باشد.‏ با نگاه به ‏بمنبممایشنامهنویسابىنبىی چون مولبریبرر،‏ ایبسن،‏ چخوف،‏ ویلیامز،‏ میلر،‏ رول،‏ بیکر،‏ کوشبرنبرر،‏ ویلسون و...‏ نویسندگابىنبىی را میبینیم که ‏ممممممکن بوده آثارشان را در فُرمهای گونا گون دیگر بیافرینند،‏ اما آبهنبهها تئاتر را انتخاب کردند.‏ ‏بمتبمماشا گران نبریبرز با استقبالشان در دیدن تئاتر نشان دادند که چبریبرزی ویژه در این شکل هبرنبرر و ‏مجممجحتوایش میبینند.‏ مردم برای مُهیا کردن ‏مجممجحیطی مناسب برای اجرای تئاتر پولهای زیادی را صرف کردهاند.‏ آنان در فضاهای نامتعارف و یکبارمصرف ‏جمججممع میشوند تا شاهد تئاتر باشند و پدیدهی ویژهای را ببینند.‏ اما آیا در مثالهای یاد شده تئاتر مکابىنبىی امن بوده است؟ افسانهای از یونان باستان در دوران زندگی آشیل بر جای مانده که میگوید پدیدار شدن ارینیس ‏(الاههی انتقام)‏ در اجرای ‏بمنبممایشنامهی ‏«اورستیا»ی آشیل چنان ‏بمتبمماشا گران را وحشتزده کرد که زن بارداری به نام نبریبرریا سِقطِ‏ جنبنیبنن کرد و خود نبریبرز فوت شد.‏ آریستوفان ‏همھهممواره ‏بمتبمماشا گران را از روی صحنه مورد عتاب قرار میداد.‏ ‏«هارولد بلوم»‏ بزرگ Bloom] ،Harold زادهی ١٩٣٠، منتقد ادبىببىی آمریکابىیبىی،‏ استاد دانشگاه ییل]‏ میگوید که سوفوکل از موضوع آشنابىیبىی ‏بمتبمماشا گران با نام سیاستمدارِ‏ عصرِ‏ خود،‏ ‏«کلئون»،‏ ‏بهببههره برد تا ارتباطی تداعی کننده با پرسوناژِ‏ اهلِ‏ ‏«تِب»‏ ‏(تِبای،‏ تِبس)‏ خود،‏ یعبىنبىی کرئون،‏ به وجود بیاورد.‏ کوینیتوس ترتولیانوس ] ٢۴٠-١۶٠ میلادی،‏ پدر الاهیات لاتبنیبنن غر ‏بىببىی]‏ میگوید که یک بازیگرِ‏ نقش هرکول در آتشسوزی جان باخت،‏ و بازیگر دیگری که نقش آتیس را بازی میکرد اخته شد.‏ ‏[م:‏ آتیس،‏ از اسطورههای یونان.‏ سیبیلی Cybele یکی از الاهگان عاشق آتیس بود.‏ سیبیلی از روی عشق و حسادت شدید و برای آنکه آتیس نتواند با کس دیگری ازدواج کند،‏ او را وادار کرد تا خود را اخته کند.‏ آتیس بر اثر این زخم جان سبرپبررد.]‏ در دوران شورش اِسِکس ‏[م:‏ شورشی نافرجام علیه البریبرزابت اول در سال ١۶٠١ به سرکردگی رابرت دِوِرو]‏ تئاتر شکسپبریبرر استخدام شد تا ربجیبجچارد دوم را در اجرابىیبىی ویژه،‏ احتمالاً‏ برای برانگیخبنتبنن اشتیاق برای سرنگوبىنبىی سلطنت،‏ به ‏بمنبممایش بگذارد.‏ پس از اجرا برخی از بازیگران ‏مجممججبور شدند برای در امان ماندن از زندان ‏(یا بدتر از آن)‏ عمل خود را توجیه کنند.‏ در سال ١٨۴٩، ببریبررونِ‏ اپرای آستور در نیویورک ٢۵ نفر جان باختند و ١٢٠ نفر زجمخجممی شدند.‏ این شورش که انگبریبرزهی آن اختلاف طبقابىتبىی ببنیبنن طرفداران طبقهی مُرفه انگلیس و مهاجران طبقهی کارگر بود،‏ بنا بر آبجنبجچه در گزارشها آمده اولبنیبنن مورد استفاده از نبریبرروهای امنیبىتبىی شبهنظامی برای حفظ نظم بود که به سوی شهروندان آتش گشود.‏ در سال ١٩١٣ در تئاتر شانزهلبریبرزه،‏ ‏«کارل ون وکبنتبنن»‏ ‏[م:‏ ١٩۶۴-١٨٨٠ Vechten، Carl Van نویسنده و عکاس هبرنبرری آمریکابىیبىی]‏ گزارش کرد که در جریان آشو ‏بىببىی که در هنگام اولبنیبنن اجرای بالهی ‏«پرستش ‏بهببههار»‏ ‏[اثر ایگور اسبرتبرراوینسکی ١٨٨٢-١٩٧١]، به وجود آمده یکی از ‏بمتبمماشا گران بر اثر شدّتِ‏ هیجان با ضرباهنگِ‏ موسیقیِ‏ در حال اجرا بر سر او میکوبیده است.‏ این مثالها معدودند،‏ اما مُشبىتبىیاند ‏بمنبممونهی خروار و هیچ شکی هم در درسبىتبىیِ‏ این مثالها نیست.‏ ناچار ‏بمیبمم که به ‏بجتبججربهی دیدنِ‏ اجرابىیبىی نفسگبریبرر که مو بر تنمان سیخ میکند،‏ یا اشکمان را سرازیر میکند،‏ و یا از آن قهقهه میزنیم،‏ اشاره کنیم.‏ ‏همھهممهی ما میتوانیم نوع دیگری از خطری را که ‏بمتبمماشای تئاتر ‏ممممممکن است داشته باشد تشخیص دهیم.‏ ارسطو میگوید که تراژدی ما را به سوی ‏بجتبججربهی ترس و ترحمِ‏ ‏بجببججا هدایت میکند تا بتوانیم به پالایش [catharsis] برسیم،‏ حال این پالایش هر معنابىیبىی که میخواهد برابمیبممان داشته باشد.‏ اما برای حس کردن ترس و ترحم،‏ ما خود را در معرض آسیب قرار میدهیم و در معرض خطر هستیم.‏ از این گفتهها دربارهی تئاتر چه نتیجهای میتوان گرفت؟ !52
صحنه معاصر گروه تئاتر ا گزیت ‏بهببههار ٩۶ ‏«تئاتر ‏همھهممواره باید مکابىنبىی امن و ویژه باشد.»‏ رئیسجمججممهور منتخب در بیاناتش صرتحیتحح بود.‏ ما هم این ‏جمججممله را به عنوان نقطهی آغازی برای نگاه به تئاتر و ‏مجممجحک زدن این ‏جمججممله در نظر گرفتهابمیبمم.‏ ما دیدهابمیبمم که تئاتر،‏ جابىیبىی ویژه است.‏ ما این را هم دیدهابمیبمم که تئاتر به طور مشخص جای امبىنبىی نیست،‏ نه برای بازیگران و نه برای ‏بمتبمماشا گران.‏ آبجنبجچه تئاتر را مکابىنبىی ویژه میکند نبود امنیت در آن است.‏ ‏(من ‏بمنبممیگو ‏بمیبمم که باید تئاتری داشته باشیم که در آن بازیگران واقعاً‏ کشته میشوند.‏ این را هم ‏بمنبممیگو ‏بمیبمم که تئاتری داشته باشیم که ‏بمتبمماشا گرانش از سایر ‏بمتبمماشا گران کتک ‏بجببجخورند!)‏ تئاتر به عنوان یک فرم هبرنبرری زمابىنبىی میتواند عمل کند که خطرِ‏ آن را بپذیر ‏بمیبمم.‏ و خطر در ذات خود ناامن است.‏ هنگامی که خطر را میپذیر ‏بمیبمم،‏ خود را در معرض آسیب،‏ شکست و ناامیدی قرار میدهیم.‏ هنگامی که ذهنمان را در معرض ایدهها،‏ افکار و احساسات تازهای قرار میدهیم،‏ در خطرِ‏ تغیبریبرر قرار میگبریبرر ‏بمیبمم.‏ به ‏همھهممبنیبنن دلیل است که حکومتهای ‏بمتبممامیتخواه ‏همھهممیشه در تلاشند که تئاتر را کنبرتبررل کنند.‏ در سال ١٩٨٠، با کارگردابىنبىی ‏لهللهھستابىنبىی،‏ یان اسکاتنیکی،‏ ‏همھهممکاری میکردم که بارها گفت:‏ ‏«دولتها ‏همھهممیشه میخواهند تئاتر را کنبرتبررل کنند.‏ تئاتر هرگز دولتها را کنبرتبررل ‏بمنبممیکند.»‏ تئاتر در ‏بهببههبرتبررین شکل خود ‏همھهممدلىللىی را میآموزد.‏ اغلبِ‏ ‏سمشسممایان که این مقاله را میخوانید برای عشقِ‏ آتشبنیبننِ‏ خود دست به خودکشی نزدهاید.‏ اما خودکشی دونفرهی رومئو و ژولیت،‏ بزرگترین عشاق جهان،‏ که نامشان یادآور عشق آتشبنیبنن است،‏ چنان تاثبریبررگذار است که احتمالاً‏ پرطرفدارترین ‏بمنبممایشنامهای است که تا کنون نوشته شده است.‏ چرا؟ چون موضوع و شخصیتهایش ‏همھهممدلىللىی با احساسات عمیق جوابىنبىی را میآموزند.‏ احساسات عمیق ما جور دیگری بود.‏ ما درگبریبرر دسمشسممبىنبىیهای خانوادگی نبودبمیبمم.‏ ما هنگام ملاقات با معشوقمان با رقص و غزلخوابىنبىی حرف ‏بمنبممیزدبمیبمم.‏ ما خودمان را برای عشق نکشتیم.‏ اما داستان و شخصیتهایش قلبمان را به جای دیگری میبَرد.‏ ما کمکم آموختیم که با ‏همھهممنوعان خود ‏همھهممدردی میکنیم.‏ ا گر رسانهها گوش میکردند،‏ با آبهنبهها حرف میزدم،‏ اما بعید میدابمنبمم!‏ گروه بازیگران ‏«همھهممیلتون»‏ برای کسی موعظه نکردند.‏ یکی از بازیگران که نقش معاون رئیسجمججممهوری را بازی میکرد،‏ با معاون رئیسجمججممهوری منتخبمان،‏ آقای پنس،‏ حرف زد.‏ او گفت:‏ ‏«از اینکه امشب به ما پیوستید متشکرم.‏ امشب ما مهمان ویژهای در میان ‏بمتبمماشا گران داشتیم.‏ آقای پنس،‏ معاون رئیسجمججممهوری،‏ میبینم که در حال خروج هستید،‏ اما امیدارم دقایقی دیگر هم به صحبتهای ما گوش کنید.‏ خابمنبممها و آقایان،‏ اینجا چبریبرزی برای هو کردن وجود ندارد.‏ چبریبرزی برای هو کردن نیست،‏ ما ‏همھهممه اینجا هستیم تا داستان یک عشق را سهیم شو ‏بمیبمم.‏ ما برای ‏سمشسمما پیغامی دار ‏بمیبمم.‏ امیدوار ‏بمیبمم که بشونید.‏ از ‏همھهممگی میخواهم که تلفنهای ‏همھهممراهشان را در بیاورند و توییت کنند و پست بگذارند،‏ چون این پیغام باید هرچه گسبرتبرردهتر ‏بجپبجخش شود.‏ آقای معاون رئیسجمججممهور پنس،‏ به ‏سمشسمما خوشآمد میگوییم و صادقانه متشکر ‏بمیبمم از اینکه به ما در ‏"همھهممیلتون:‏ یک موزیکال آمریکابىیبىی"‏ پیوستید.‏ ما در جامعهی متنوع آمریکا نگران و مضطرب هستیم که دولت ‏سمشسمما از ما،‏ از سیارهمان،‏ فرزندانمان،‏ و والدینمان ‏جمحجممایت نکند.‏ از ما دفاع نکند و حقوق مسلم ما را پاس ندارد.‏ اما واقعاً‏ امیدوار ‏بمیبمم که این ‏بمنبممایش الهللهھامبجببجخش ‏سمشسمما در دفاع از ارزشهای آمریکابىیبىی باشد و به عنوان ‏بمنبممایندهی ‏همھهممهی ما فعالیت کنید،‏ ‏همھهممهی ما!‏ باز هم از ‏سمشسمما تشکر میکنیم که به دیدن این ‏بمنبممایش آمدید،‏ این داستان آمریکابىیبىی که گروه متنوعی از زنان و مردان از نژادها،‏ مذاهب و ‏بمتبممایلات گونا گون آن را روایت کردند.»‏ بسیاری از اصحاب رسانه،‏ این سخنان را موعظه توصیف کردند.‏ !53
Page 1 and 2: صحنه معاصر ‏بهببهه
Page 3 and 4: صحنه معاصر گروه تئ
Page 51: صحنه معاصر گروه تئ
Page 103 and 104:
صحنه معاصر گروه تئ
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
show all

صحنه معاصر بهار ۹۶

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?