صحنه معاصر بهار ۹۶

More documents

Recommendations

Info

صحنه معاصر گروه تئاتر ا گزیت ‏بهببههار ٩۶ پناهنده فردی آواره است که ‏مجممججبور شده است از مرزهای ملی گذر کند و ‏بمنبممیتواند در امنیت به وطنش بازگردد.‏ چنبنیبنن شخصی پناهجو نامیده شود تا زمابىنبىی که رسمسسمماً‏ تقاضای پناهندگی کرده و از سوی دولت مربوطه یا کمیساریای عالىللىی امور پناهندگان به او پناهندگی اعطا شود.‏ ‏(ویکیپدیا)‏ ‏همھهممبنیبنن عزم ما را راسخ می کند تا دربارهی این موضوع بنویسیم و از هر وجه ‏ممممممکن به این مسئله ببرپبررداز ‏بمیبمم تا دربارهی این ‏بجببجحران انسابىنبىی اطلاعرسابىنبىی کنیم.‏ برای یکی از ما کشش برای نوشبنتبنن دربارهی ‏بىببىیسرزمیبىنبىی برآمده از ‏بجتبججربهی شخصی پناهندگی است،‏ وضعیبىتبىی که هر چقدر هم زمان از آن گذشته باشد ‏همھهممواره ‏بجببجخشی از زندگی فرد بافىقفىی میماند.‏ ما ‏همھهممیشه به اشکال ‏مجممجختلف درگبریبرر ‏بجببجحث دربارهی تئاتر و ‏بىببىیسرزمیبىنبىی بودهابمیبمم:‏ با نوشبنتبنن مقالات،‏ سخبرنبررابىنبىی،‏ شرکت در کنفرانس،‏ فعالیت در گروههای پناهندگان یا ارزیابىببىی پروژههای هبرنبرری با پناهندگان.‏ با ‏همھهممراه شدن با پناهندگان یا به عباربىتبىی دیگر پرداخبنتبنن به شکست اجتماعی و سیاسی در اروپا در رابطه با حل و فصل وضعیت موجود،‏ به نگاهی اجمججممالىللىی دربارهی آبجنبجچه امروز در تئاتر اروپا در حال وقوع است رسیدهابمیبمم.‏ ما معتقدبمیبمم بسیار کارهای فوقالعادهای با پناهندگان و توسط خود پناهندگان ابجنبججام شده است.‏ پروژههای هبرنبرری و تئاتریای هستند که پناهندگان در آبهنبهها توابمنبممند شدهاند تا دوباره انسان باشند،‏ برای حقوقشان ‏بجببججنگند و خود را ‏بجببجخشی از کشور جدیدشان ببینند.‏ هبرنبررمندابىنبىی در این زمینه فعالند که بینش و حساسیت لازم را دارا هستند ‏—گاه ناشی از ‏بجتبججربهی شخصی خودشان به عنوان یک پناهنده—‏ تا از ‏بجتبجخصص و دانش خود برای ابجیبججاد فضاهای ‏«امن»‏ برای کاوش در جنبههای گونا گون ‏بىببىیسرزمیبىنبىی استفاده کنند.‏ ‏بهنبههادهای فرهنگیای هستند که فضای کاری خود را آ گاهانه به پناهندگان و هبرنبررمندان وا گذار میکنند.‏ با اینکه ا کبرثبرر ‏بهنبههادها،‏ مدیران هبرنبرری و هبرنبررمندابىنبىی که در حال کار بر روی پروژههای هبرنبرری و یا به ‏بجنبجحوی با آن در ارتباط هستند با حسن نیت به این امر مشغولند،‏ اما حسن نیت ‏همھهممیشه برای پیشگبریبرری از آسیبهای بیشبرتبرر و ‏جمحجممایت پناهندگان مرتبط با پروژه کافىففىی نیست.‏ هنوز حلقهای گمشده میان ‏بهنبههادهای فرهنگی و آبجنبجچه ‏«فاطیما الطیب»‏ آن را در کتابش ‏«دیگرانِ‏ اروپابىیبىی»‏ مینامد وجود دارد:‏ اقلیتهای قومی که هنوز به چشم غبریبرراروپابىیبىی دیده میشوند.‏ ‏بهنبههادهای فرهنگی تقریباً‏ در هیچیک از کشورهای اروپای غر ‏بىببىی موفق به ‏بمنبممایاندن گونا گوبىنبىی جامعهی حال حاضر خودشان نشدهاند.‏ این اغلب با نژادپرسبىتبىی داخلی ‏(ساختاری و عرفىففىی)‏ و سلطهی فرهنگی بلامنازع آبجنبجچه به عنوان اروپابىیبىی شناخته میشود در ارتباط است.‏ به عنوان مثال،‏ در آلمللممان تاربجیبجخچهی استعمار ‏همھهممچنان انکار میشود ‏‐و یا مسکوت میماند‐‏ و در نتیجه به طور کلی اثرات آن بر امروزِ‏ پسااستعماری نبریبرز از سوی رسانهها،‏ سیاست و جامعه دست کم گرفته شده است.‏ از این ‏لحللححاظ بسیاری از ‏بهنبههادهای فرهنگی فاقد بینش و ‏بجتبجخصص لازم برای یافبنتبنن ارتباط با وضعیت فعلی پناهندگان هستند.‏ بنابراین در ا کبرثبرر پروژهها با پناهندگان،‏ برای آبهنبهها و دربارهشان شکافىففىی میان منظور آبهنبهها و نتیجهی عملی وجود !124
صحنه معاصر گروه تئاتر ا گزیت ‏بهببههار ٩۶ دارد که در واقع بازتولید ناخواستهی نژادپرسبىتبىی و کلیشههای قومیبىتبىی است.‏ پناهندگان شرکت کننده در این پروژههای هبرنبرری و تئاتری هرگز در جایگاه رهبرببرری یا تصمیمگبریبرری قرار ‏بمنبممیگبریبررند.‏ اغلب ‏بىببىینام و نشان و ‏بىببىیصدا بافىقفىی میمانند و بر روی صحنه به عنوان ‏«پناهندگان»‏ دیده میشوند،‏ اما تقریباً‏ هرگز به عنوان فرد یا هبرنبررمند شناخته ‏بمنبممیشوند.‏ پاسخ تصمیمگبریبررندگان پروژههای تئاتری به چنبنیبنن نقدهابىیبىی اغلب این است که به خاطر خود پناهندگان بوده است و یا به خاطر حساسیت وضعیت پناهجو ‏بىیبىیشان.‏ گاه تئاترها و هبرنبررمندان از این پروژهها برای ‏«آ گاهسازی»‏ ‏مجممجخاطبان دربارهی وضعیت پناهندگان استفاده میکنند اما باز هم موفق به پذیرش این موضوع ‏بمنبممیشوند که این کار ، پناهندگان مورد ‏بجببجحث یا بر روی صحنه را تبدیل به ‏«بمنبممونهی زنده»‏ میکند نه اینکه مباحثهای رودررو و برابر به وجود بیاورد.‏ بعلاوه چنبنیبنن پروژههابىیبىی ‏مجممجخاطبان سفیدپوست را هدف خود قرار میدهد نه گروههای قومیبىتبىی یا ‏مجممجخاطبابىنبىی را که در جامعهای با تنوع قومیبىتبىی زندگی می کند.‏ بسیاری از مقالابىتبىی که انتخاب کردهابمیبمم به این مسائل مشکلساز پرداخته و آن را مورد بررسی و ‏بجتبجحلیل قرار دادهاند.‏ بسیار مهم است که چنبنیبنن مباحثابىتبىی را درست زمابىنبىی به میان بیاور ‏بمیبمم که پرداخبنتبنن به وضعیت به شیوهای ‏«مثبت»‏ واقعاً‏ مهمتر از آن است که بگذار ‏بمیبمم به دست گروهها و سازمانهای راستگرا،‏ سیاسی شود.‏ اما ا گر مباحثات تئاتری به داشبنتبنن حسن نیت بسنده کنند و به مسائل بزرگبرتبرر مانند نژادپرسبىتبىی ساختاری و هژموبىنبىیِ‏ قدرتِ‏ دروبىنبىی شده ‏بىببىیتوجه باشند،‏ ناخواسته به سود کسابىنبىی کار میکنند که ‏همھهممواره ادعا میکنند هبرنبرر سیاسی ‏(و تئاتر سیاسی)‏ به دست ‏«آرمانگراهای خیالبرپبررداز»‏ ساخته میشود.‏ این مقالات بازتابِ‏ جهابىنبىی کوچک از کارهابىیبىی است که امروز در اروپا تولید میشود.‏ از آبجنبججا که مسئلهی پناهندگان در دو سال اخبریبرر در آلمللممان بسیار برجسته بوده است،‏ ا کبرثبرر مقالات به تئاتر آلمللممان میپردازد و تفسبریبرری انتقادی از آثار تئاتری ارائه میدهد.‏ با این حال مقالابىتبىی دربارهی سوئد،‏ یونان و انگلیس هم وجود دارد.‏ دو مقالهی اول به قلم یوناس تینیوس و جِیمی ترنکا زمینهای تاربجیبجخی و فراملی برای اجراهای تئاتری اروپا ارائه میکند.‏ جلد بروشور پروژهی سال ‎٢٠١۵‎روههرورتر ‏«و شب آغاز من»‏ در زندان زنان سابق مولهللهھابمیبمم !125
Page 1 and 2:
صحنه معاصر ‏بهببهه
Page 3 and 4:
صحنه معاصر گروه تئ
Page 5 and 6:
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74: صحنه معاصر گروه تئ
Page 123: صحنه معاصر گروه تئ
show all

صحنه معاصر بهار ۹۶

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?