Poznań

W tym czasie dziewczynki pisały w wypracowaniach, że chcą być
prostytutkami, a chłopcy marzyli o byciu zabójcami. Zgodnie z tym,
co pisze współczesna prasa, były to jedyne zawody, które pozwalały
na mniej więcej wygodne życie w nowo uformowanym państwie.
I w pewnym sensie była to prawda. Gangsterzy, którzy zdołali przeżyć
i zalegalizować swoje biznesy stali się szanowanymi biznesmenami.
A co do dziewcząt – Borys Grebenshchikov opisał to dobitnie:
„Dziś te wszystkie dziwki ukrywają się za oknami własnych apartamentów”.
Katastrofa społeczna porównywalna swoim natężeniem i temperaturą
do dekonstrukcji wywołanej wojną domową sprawiła, iż wszystkie
osiągnięcia okresu sowieckiego, wszystkie wielkie czyny „jednej
szóstej Ziemi” stały się niczym, co także odzwierciedla cyfra 36.6.
36.6 poza określeniem wieku oznacza także fakt życia na „jednej szóstej”
powierzchni świata; jest też prawidłową temperaturą ciała wyrażoną
w stopniach Celsiusa; sygnałem obwieszczającym, że „Wszystko
w porządku, tak, mam się dobrze”. Wyższa temperatura oznacza gorączkę.
W naszym przypadku oznacza także istnienie jakiegoś wirusa sztuki.
Co ważne, w ten sam sposób, jak temperatura ciała wskazuje moment,
w którym należy podjąć pewne działania, tak gdy artysta powyżej
pewnego wieku nie jest w „nieustannej gorączce” – staje się wtedy
zwykłym człowiekiem. Mówi się, że jest wielu szaleńców, ale tylko kilku
prawdziwych wariatów. W naszym przypadku diagnoza została prawie
postawiona i właściwie potwierdzona, a jej wynik jest pozytywny,
wszyscy uczestnicy projektu cierpią na jakiś rodzaj wirusa sztuki.
W byłym Związku Radzieckim ludzie żyli za żelazną kurtyną.
Za nią wszystko było państwowe i nic nie mogło być prywatne.
Oficjalnym stanowiskiem wobec konieczności dzielenia komunalnych
was an enormous crush of old ideals, walls, and foundations,
re-evaluation of all values; sometimes there was a feeling that basically
all values just have vanished. The moral foundations began to shake.
At this very time schoolgirls in their essays expressed desire to become
prostitutes, and schoolboys fantasized about being killers. According
to the contemporary press those were the only trades that allowed more
or less affordable life in this new formation state. And in some way it was
true. Gangsters who survived and managed to legalize their business
became respectable businessmen. As for the girls, Boris Grebenshchikov
described it quite well: “And today these bitches are hiding behind their
separate apartments’ windows.” Social disaster comparable by its degree
of destruction to the Civil War brought all achievements of the Soviet
period, all great deeds of the “one-sixth of Earth” to nothing, which is also
indicated by number 36.6. Except of the age marking and belonging
to the once great “one-sixth,” 36.6 is the normal Celsius temperature
of the human body; hypothalamus signals with a flag: “everything’s
alright, yes, everything’s fine.” Higher temperature means fever already.
In our case it is some kind of an art-virus. Significantly, in the same way
as the body temperature indicates the moment when it is necessary
to take some measures, if by certain age an artist is not in the constant
“art fever,” then nothing happened, he is an ordinary man. As they say:
there are plenty crazy people, but only a few of raving lunatics. In our
case the diagnostics almost done, the diagnosis practically confirmed,
the result is positive that all project participants have some form
of an art-virus.
In the former USSR all people lived behind Iron Curtain. Inside, everything
was public (nothing was private). Official position towards the communal
/21