Poznań

68/
Džadoň
Curated by
Juraj Čarný
_
Tomáš
(Słowacja, Czechy/Slovakia, Czech Republic)
Urodzony w 1981 w Popradzie, Słowacja. Mieszka i pracuje w Pradze,
Czchy. Nagrody: 2009 Nagroda Jindřicha Chalupeckégo, Czechy
(finalista), Nagroda Oskara Čepany, Słowacja (finalista), Nagroda
Cypriána, Young Art Bienalle, Trnava, Slowacja, 2007 Essl Award,
Niemcy (głowna nagroda). Wykształcenie: od 2008 doktorat na AAD
in Bratislava, tutor – prof. Dezider Tóth, 2006 – Instytut Sztuki
w Kankaanpää, Finland, 2002-2007 – Akademia Sztuk Pięknych, Praga,
Czechy, 2001-2002 – Akademia Sztuk Pięknych i Projektowania,
Bratysława, Słowacja, 1999-2001 – Politechnika Koszalińska, Polska.
Rezydencje artystyczne: 2009 – program rezydencji artystycznej
Fundacji Wyszehradzkiej, Praga Czechy, 2009 – Neue Galerie, Graz,
Austria, 2008 – rezydencja Otto, La Friche Belle-de-Mai, Marsylia,
Francja, 2008 – Futura residency w zamku Trebešice, Kutná hora.
_
Born in 1981, Poprad, Slovakia. Lives and works in Prague, Czech Republic.
Awards: 2009 Jindřich Chalupecký Award, Czech Republic (finalist), Oskar Čepan
Award, Slovakia (finalist), Cyprián Award, Young Art Bienalle, Trnava, Slovakia,
2007 Essl Award,Germany (main prize). Studies: from 2008 doctorate at AAD
in Bratislava, Slowakia, tutor – prof. Dezider Tóth, 2006 – Art Institute
in Kankaanpää, Finland, 2002- 2007 – Academy of Fine Arts, Prague, Czech
Republic, 2001-2002 – Academy of Arts and Design, Bratislava, Slovakia,
1999-2001 –Technical University Koszalin, Poland.
Residencies: 2009 Visegrad artist in residency at CCEA , Prague Cz, 2009 Neue
Galerie, Graz, Austria, 2008 - Otto residency, La Friche Belle-de-Mai, Marseille,
France, 2008 Futura residency at Trebešice castle, Kutná hora
WYBRANE WYSTAWY / SELECTED EXHIBITIONS:
2010 Neck and neck (with Diego Valentino) Huntkastner gallery, Prague, CZ (solo) /
Joining things together (with Kaspar Bucher), marks blond project, Berne, CH (solo) /
2009 Glowing archetypes, CCEA, Prague, CZ (solo) / Is it an atraction,
or it is tumbling down?, GHMP Prague, CZ (solo) / Form of transformation,
Brno House of Art, CZ (group) / Jindřich Chalupecký Award, finalists exhibition,
DOX, Prague, CZ (group) / Erased Walls, Freies museum Berlin, DE (group)
Będąc artystą przynależę do środowisk znaczonych wieloma konfliktami
i sprzecznościami, lecz zastanawiam się nad nimi w szerszej perspektywie.
Sprzeczności pomiędzy wartościami tradycyjnymi i współczesnymi, wykorzenianie
nas i próby ponownego osadzenia, obecny termin Nostalgii – choroby wspomnienia,
która nie pozwala nam na znaczące posłużenie się naszą przeszłością – jak określa
to Christopher Lasch – wszystko to odzwierciedlają moje prace.
W ostatnich pracach zastanawiam się nad pojęciem Tradycji.
Zapytuję siebie, co właściwie oznacza tradycja w naszym postkomunistycznym świecie?
Odnalazłem odpowiedź, pracując z architekturą, która jest naturalnym nośnikiem znaków
swojego czasu. Istnieje architektura tradycyjna, symbol naszej utraconej niewinności
oraz bloki zbudowane przez socjalizm jako bariera. Moja własna praktyka stała się także
moją osobistą i wspólna autoterapią. Metody, którymi się posługuję, są pozornie proste.
W mojej ostatniej pracy próbowałem zdefiniować pojęcie Nowa tradycja. Czy socjalizm,
a właściwie jego pozostałości, jest nową tradycją dla byłego bloku wschodniego?
Te pozostałości po socjalizmie, wolne od ideologicznego balastu, proszą o nowe
odczytanie. Nie jest to tradycja, którą odziedziczyliśmy, ale ta, którą wybraliśmy.
As an artist I belong to the surroundings, which are marked by many conflicts
and contradictions, but I am reflecting them with a distanced perspective.
Contradiction between traditional values and modern ones, our rooting out and the
attempt to plant us back, current term of Nostalgia – a memory disease, which stops
us to use our past meaningfully, as Christopher Lasch puts it, are all part of my work.
In my later works I worked with the notion of Tradition. I asked myself, what does
tradition mean in our post-socialist society?
I found the solution in working with architecture, which is naturally a carrier of the signs
of its period. There is a traditional architecture, a symbol of our lost innocence and
the blocks as a barrier built by socialism. My own practice became also my personal
and collective auto-therapy. The methods I used are seemingly simple. IN my recent work
I have tried to define a notion New tradition. Is socialism, or, precisely, its remains,
our new tradition of the former Eastern block? These remains of socialism free from
ideological background are calling for a new reading. It is not a tradition we had
inherited, it is a one we have chosen.
Tomáš Džadoň
BRATYSŁAWA