Poznań

6/
ERASED WALLS OR INVISIBLE WALLS
ERASED WALLS CZY INVISIBLE WALLS
The tittles of successive exhibitions Der Riss im Raum (Berlin 1994),
Aer the Wall (Stockholm 1999) and Erased Walls (part of the
Mediations Biennale in Poznan, Crazycurators Biennale in Bratislava
and in the Freies Museum and ConcentArt e.V. in Berlin) create
a fascinating narration around issues and the history of Central Europe
seen through art, the mirror of the ages. The 1994 exhibition
initiated the coming together of the Central European countries
– Czech Republic, Slovakia, Poland and Germany. Drawing back
to post-war art, it took a peek behind the Iron Curtain and revealed
the art practice which till then had been censored and shown in the
official light of communist dictatorship. Aer the Wall – 10 years
aer the peaceful revolution, was a presentation of art within a free
Central Europe. Erased Walls focuses on artworks aer the year
2000, emphasizing on the young art of our region, although without
any geopolitical limitations, because the issue of erasing boundaries
concerns the whole world. New walls are appearing and the seemingly
erased are quickly replaced by invisible ones, which are even more
effective and troublesome because unperceived. Local walls are the
extension of global walls. Political divisions are oen replaced by new
limitations associated with the power of capital, social violence,
media manipulation, feelings of solitude and exclusion and many
others. Artists, through the study of the image, arrive to reflections,
which can not be attained neither by word or document.
Tytuły kolejnych wystaw Der Riss im Raum (Berlin 1994), Aer the Wall
(Sztokhlom 1999) i Erased Walls (w ramach Mediations Biennale w Poznaniu,
Crazycurators Biennale w Bratysławie i we Freies Museum i ConcentArt
e.V. w Berlinie) tworzą fascynującą narrację wokół problematyki
i historii Europy Środkowej widzianej poprzez sztukę, lustro dziejów.
Wystawa w 1994 roku inicjowała zbliżenie się krajów Europy Środkowej
– Czech, Słowacji, Polski i Niemiec. Sięgając wstecz do sztuki po 1945 roku,
zaglądała za żelazną kurtynę i odsłaniała życie artystyczne, dotychczas
cenzurowane i pokazywane w oficjalnym świetle dyktatury komunistycznej.
Aer the Wall w 10 lat po pokojowej rewolucji było prezentacja sztuki
w wolnej Europie Środkowej. Erased Walls koncentruje się na twórczości
po 2000 roku, kładąc nacisk na sztukę najmłodszą głównie naszego
regionu, lecz bez ograniczeń geopolitycznych, gdyż problem wymazywania
granic dotyczy całego świata. Pojawiają się nowe mury, a te pozornie
wymazane mury zastępują szybko mury niewidoczne, tym bardziej skuteczne,
dokuczliwe, bo niedostrzegalne. Mury lokalne są przedłużeniem
murów globalnych. Podziały polityczne często zastępują nowe ograniczenia
związane z władzą kapitału, przemocą społeczną, manipulacją mediów,
poczuciem osamotnienia i wykluczenia i wiele innych. Artyści poprzez
studium obrazu dochodzą do refleksji, niedających się skonstruować
ani za pomocą słowa, ani dokumentu. Obraz jest często wyostrzonym
cytatem z rzeczywistości, który w kontekście wystawy i w dialogu z innymi
pracami artystów, staje się niespodziewanie wyrazisty.