works

ЧИ Ні; ПОКИНУТЬ НАМ.. .ПереклавУ. ХРУСЬЦЄЛЄВСЬКИНOZAS BY NAM RUSZA6 . . .Czas by паш vuszae stcid powoli,W spoltowarzyszko smutnej tloli,Povzucie wreszcic wicrsz піеізд'іI przysposabiac juz zaprzQgiDo dlu^icj і neznanej drogi.Pod niebieskiego dworea progiCzas by nam wreszcie 11a spoczynek.Zmizylismy sie, zcslarzeli,Wielc uczyli і zmqdrzcli.1 do.?C juz. Р ога п а spoczynek,Spoczij.c w ostatniej chalupinie.Spojrz - - me tak smutno jest w toj ehacie.Oj, nie trzeba, moja druzko,Z tym odejsciem spicszyc,Jeszcze by nam chodzid razem,Swiatem si? nacieszyc.Spojrz no tylko, dolo moja,Jakiz on szeroki —Jak szeroki, jak wesoly,Jasny і gl^boki.Coz, pojdziemy, moja gwiazdo,Podfizymy w gory —W c/.as, gdy inne gwiazdy siostryWzejd^ na lazury.Niezliczone zamigocqW mroku na wyzynach.Poczekajmy, powiernico,Siostro ma jedyna,Gios list naszych prawdomdwnychWznicsicmy do Bog’aI pojdziemy stad po cichu,Gdzic zawiedzie droga . . .Zatrzymamy si? nad Leta,Gl?bok§ і mglista.Wtedy ty pofilagoslawiszMnic slawa wieczysta.255