MAĆICY SERBSKEJE

66 Dr. Pful: Štyri rostlinske pomjenowanja.Zhorjelca). Cyłe pomjenowanje poznamjenja potajkim ‘žabjacuměst-li’, t. j. žabjace městnišćo (‘Poggendorf, Froschweiler’).2. Tryčk, Ononis spinosa, hauhechel, weiberkrieg, rěkašeněhdy strećik (t. j. wada, wadźawe zelo, streitkraut); pomjeno¬wanje wujasnja so přez čěske słowo stret (zetkanje, zetkowanje),kiž so tudy we mysli wadźenja trjeba; połny wuraz běše, směm-lipo němskim sudźić, něhdy ‘žonjacy strećik’. Započatne ‘s’ je sozhubiło, kaž n. př. při słowje struna — truna.3. Pólšica, Chenopodium album, weisser gänsefuss, poka¬zuje na swojim stołpiku horjeka łopješko, kotrež je podobne nahusacu packu, kiž je znajomo z třomi palcami (porsćikami) wu¬hotowana. Wot tychle třoch palcow ma rostlina swoje mjeno;wona rěkaše něhdy palčica, połnje husaca palčica (gänse¬zehenkraut).4. Łažawa abo łažaja, Glyceria aquatica, süssgras, maswoje mjeno wot słód-kosće, t. j. wot adjektiviskeho korjenjasład- (sład-ki, słódki) jendź. sweet, łać. suavis (t. j. suad-vis),gr. άδύς, ήδύς (něhdy suadvys); wona rěkaše z woprědka sła¬dźawa abo sładžaja (trawa). Počatne ‘s’ je so njeporjadnjewuwostajiło.Připis. Zwukładowane pomjenowanja pokhadźeju z tamejepředhistoriskeje słowjanšćiny, na kotruž sym w Časopisu hižowjacy króć pokazał. Wone su jako přijate (móhł-rjec cuze)słowa do našeje historiskeje serbšćiny přejšłe; tehodla su w běhučasow na swojej prěnjotnej twórbje tak wjele škodowałe. Posle¬dnja (4.) rostlina by, hdy by jeje mjeno domjace było, z wěstotusłodźawa abo słódna (trała) rěkała; tama zastarska słowjan¬šćina pak je — kaž sym na wšelakich přikładach wobkedźbował — počatne ‘w tymle nastupanju grichiskej rěči runała. Pólšicy so z nět¬čišim serbskim pomjenowanjom husaca nóžka praji. Słowo‘poga’ je hižo zastarsku našemu rodej njeznajome było; hewaknaši wótcojo njebudźechu ‘poži’ na ‘boži’ přetworili: přetož Łu¬žiski Serb zynkaj ‘b’ a ‘p’ stajnje swěru rozdźěla.