MAĆICY SERBSKEJE

60 Dr. Pful:II. Panja.Šła je panja z rowa domoj,Žałostnje jara płakaše.Pře čo płakaš, panja moja?Boli će twoja hłójčka?Mje nic njeboli moja hłójčkaA tež mi hewak ničo njej’.Kritiski přidawk.I. ‘Syrotka’ je metriscy dospołna, hdyž při horjeka při¬datych cyfrach sćěhowace porjedźenja sćinimy: 1 .Ty mi smjer¬dźiš bólije (štož je starša twórba za ‘bóle’).2 . Leži tajkadrobna pjeršć (p. Smolerju).3 . Přilećeštaj jandźelaj. — Rynčk 31.tež takle rěka: ‘Wzaštaj sej ju pod křidła’. Přeměnjenje je sotehodla sčiniło, dokelž bě prěnjotna słowjesna twórba ‘wozaštaj’(kotraž so něhdy w tym rynčku trjebaše, a kotraž w Delanachhišće ‘wozaštej’ klinči) so na ‘wzaštaj’ přikrótčiła: štož je težpřičina, zo su ludźo metra dla tež njeorganiske ‘wozmještaj’ abodrje tež ‘woznyštaj’ spěwać započeli. Zbytnje so po přirodźewěcow rozymi, zo dyrbi předłožka ‘pod’ so do na přewobroćić(na křidła wzać).II. a) ‘Panja’ je metriscy trochu njedokonjana. Njeporjad¬nosće pak so pomjeńša, hdyž wopomnimy, zo akcent našeje serb¬šćiny njeje stajnje na prěnjej sylbje stał, ale zo je pola nasněhdy drje tola nimale tajki był, kajkiž so w južnoranišej sło¬wjanšćinje pokazuje. Wobhladajmy sebi to na někotrych při¬kładach. Ruske słowo ‘ucho (t. j. wucho)’ ma w genitivje uchá(z akcentom na poslednjej; wot našeho tež adverbialnje trjebanehowuraza ‘járo (validum, das starke, die stärke)’ wutwori so namtak tež adverbialny genitiv jará (z akcentom na poslednjej), ausdem starken heraus, mit stärke, valde, sehr. A wot słowjesa ‘płak¬á-ti (praes. płak-á-ami, płakámi)’ z akcentom na sylbje ‘-ka-’wudźěłajmy sebi imperfekt ‘płaká-achum — płakáchů płakáchpłakach)’. Potom budźemy 2. rynčk pěsnički ‘Panja’ bjez wob¬myslowanja a komdźenja takle čitać móc: ‘Žałostnjé jará płakáše’.b) Mi je so wobkrućało, zo je tudy podaty złamk ‘Panja’druhi abo hinaši započatk pěsnje ‘Syrotka’, a zo ma samsna so