MAĆICY SERBSKEJE

Přinošk k serbskemu knihopisej. 63datej tekstaj wzatej. Dokelž pak to njemóžu, podawam tekstajsamej tak kaž staj w Londonskej knizy ćišćanej.Kaž je z napisma widźeć, podawa so přirunanje wo syjerjuz Matejoweho sćenja; hornjo-łužiski tekst pod čisłom 68 ma so tak:Laj, Ssyjer wojndźe k Rosszywanju.A jako won rosssywasche: padźe njekotre pschi Pucźu; aPtaki pschilecźichu, a seźrachu to szamo.Njekotre pak padźe na Skałojte, dźeź wele Semje nemjeje¬sche: a sejndźe nydom, tehodla, so nebjesche łoboko we Semi.Jako pak Ssłonzo bjesche sejschło, swjadny wono: a dokelžKorenja nemjejesche, wuskny wono.Njekotre pak padźe bez Cźernje; a te Cźernje roszichu szobu,a sduszechu to ssamo.Njekotre pak padźe na dobru Semju: a pschinesze Płody,njekotre Sto krocź, njekotre schesz dźeszacź krocź, njekotre pakcziczecźi krocź.Schtuź ma Wuschi kszłyschenju, ton poszłuchaj.Delnjo-łužiski tekst pod čo. 69 ma so tak:Lej jaden szejz źescho szet.A gaź won szejascho, pajźo ńekotare na drogu; a teschkipschiźochu a jo seźrachu.Nekotare pajźo na kamenowate; źoź wele seme némeasschoa wono ned huschojźi, togodla aź dlümoku semü nemeascho.Gaź pak to slujnzo gorej schlo béscho, jo wono spalóne, atogodla aź koreńa ńemeasscho, husknu wono.Nekotare padnu na schérńa, a te schérńa roscźechu gorej ajo satknuchu.Nekotrare pak pajźo na dobru semü a dawascho plod, ńeko¬tare hundert krot, a ńekotare scheschzźaszet krot, ńekotare paktschiźascźa krot.Chtoź huschi ma k’szlüschańu, ten szlüsch.W předsłowje je spomnjene, zo ma ü jako ю (to je = ju)płaćić.Na kóncu knihi wobswědčuje ćišćeŕ, zo je wón tu knihu wdomje jeho Wysokosće Princa Louis-Luciena Bonaparte ćišćał,a zo je so jenož dwě sćě a pjećdźesać wotćišćow sčiniło, mjez nimi