MAĆICY SERBSKEJE

32 Dr. E. Muka:18. Wubjerawosć.(Wokoło 1830 napisał H. Zejleŕ.)(Přir. Smol. I, p. 225.)Skočiła holčka do zahrody,Do zahrody rućanej,Torhała rutu z korjenjemi,Zo chcyła wěncy wić.Dyrbjał tón wěnc tom’ młodźencej być,Chcyła jón roztorhać,Po šćežkach rozmjetać,Z nohami podteptać.Dyrbjał tón wěnc mojom’lubom’ bratřikej być,Chcyła jón zezběraćA do rankow zestajeć,A jemu do rukow dać.(Z jeneje papjerki.)19. Spěwančko holanskich holcow.Mala sym bóla,Pěsku sym hrala,Z čerwjenym jablučkom zehrawala.A. Stawaj, Hansko, stawaj,Ptački fifoleja.B. Njech tam fifoleja,Woni maja male hlojčki,Woni so bórzy naspijeja.Ja tam widźach wróbla lećo,Z takimaj swětlymaj wočomaj.20. Kónc wójny.(Ze Štyri Dubow.)(Variant Smol. I, čisło 243.)Nichto njeběše tak smělny,Zo by jenu wošćipnul.Ja jom’ prajach „dobry wječor“,Bě pak hyšćer swětly dźeń.Wón tam leći do za’rody,Do za’rody róžowej.Wušćěwaju róže čile,Rjane běle čerwjene.Gólčec Ruza bě tak smělna,Ta sej jenu wošćipnu.’Dźe ju wona zwotnošeše?Hanskec Hermanej do łoža.Tam ju wona rozkładźeše,Na joh’ čiste pósłančko.