MAĆICY SERBSKEJE

114 Dr. Pful: Šyldowska rada.Wón jazyk pak jim wusunje,Hdyž wotežka ho šćipa;A jedyn zwoła wjesele:Hyhý, wón hižno lipa!2.Raz rada sławna ŠyldowskaWšo wobhladować dźěše,A banju*) žołtu wuhlada,Kiž wotrězana běše.Što to? so hłowa łamaše,Hač jedyn rjekny smjejo:To w slepej ćmě tež widźiće,To konjace je jejo.Što z jejom pak je započeć,Kiž konjace bě jejo,Zas njemóžachu zapřijeć,Hač tamón rjekny smjejo:Wy wěsće, sławni radźerjo,Štó by ta pata była,Kiž nasadźena na jejoNam by jo wulahnyła.Tak wzachu kobłu njekomdźo,Jej wotrubachu nohi,Hač za kermušuA nasadźenytučne su,na jejoBě bórzy dunder wbohi.Tam rokot patu kryješe,Hač buchu kraje ćmowe:Tam kobła sedźo lehnješe,Hač nabu swětło nowe.Z tym rada bě so zebrała,Zo by so pohladało,Hač njenadeńdu žrěbjatka,Kaž bě so wšitkim dźało.Hdyž takle radu składujoSo keŕkej přibližachuA do prědka so wjeseloTo žrěbjo předawachu:Jich słowa zajac přetorže,Kiž w keŕku drěmał běšeA nětko wot nich snowaše,Zo smuha za nim dźěše.Tu nastróženi měnjachu,Zo žrěbjo wot nich khwata,Kiž wulahnyła při keŕkuJe nocy kobła-pata.Duž wołachu tam: Hič hač, hač!Što takle wot nas ćěriš?Što wopušćeš twu staru maćA do lěsa so měriš?3.Tež wowcy rada měješe,Kiž překročachu łuku,Hdźež při jězoru wodźešeJe pastyŕ z miłej ruku.Raz woni won tam dóńdźechu,Zo bychu pohladali,Kiž bychu zwubjerali.Tam stejo dohladachu soA bliže k brjohej dźěchu,Zo spody wody hłubokoTež běłe wowcy běchu.Tu jedyn wot nich praješe:Tych mjaska mi so chcyło;Te suche njejsu zawěsće,A wšo by k rězu było.*) ‘Banja’ je delanske słowo za ‘kürbiss’.**) Tudy steji nominativ za vokativ, dokelž delanska narěč vokativiskejekóncowki nima, khiba we słowach na ‘-k’: n. př. Jank — Janko. Wurazhač abo hič hač pak je přemjeno konja; samsny wotpočuje na zynkachrjehotanja (‘hi — ha’).