MAĆICY SERBSKEJE

Hornjoserbske ludowe pěsnje.Město rjadkow 25 a 26:Ha jow maš sotřička dwaj pjenježkaj,Ha žaruj mje dwě lěće a dźeńkaj dwaj.Srjedź rj. 36 a 37 so zasuwa:Ha woni bychu wěsće prajili:Ha to je za te kranjene pjenježki.Město rj. 41. praji so:Ha zo sej bratřika wotwježu swojeho,Tři sta mi tych toleŕ wjele njej’,Ha swojeho bratřika z tym wotwjež sej.Kónc ma so tak:Wućeže Hilžička z nóžnjow mječ,Ha wotća katej z nim hłowu preč.55Ha jow maš ty to myto, kato mój,Zo sy mi bratřika k šibjeńcy wjedł.Čo. 136. Město 24 rjadka słyšach:Tam krynu swoju hospodu.Na 48. rjadka slěduja:Pohonč z łoža stawaše,Konje na dwór wjedźeše.Na puć k Bartej přińdźeštaj,Tam wšitko ćiše spaše.Na puć k Wósporkej přindźeštaj,Tam wšitko prinkotaše.Do Wósporka přińdźeštaj,Tam lubku k rowu njesechu.Štyrjo čorni nošerjo,Štyrjo čorni prošerjo.Za posledni rjadk so spěwa:Zo so namaj tam derje dźe.Čo. 166. Tuta pěseń spěwa so w započatku w Kukowje tak:Ta ćma, ta ćma tak wilka jo,Tej šćežki widźeć njej’.Ach maći, luba maći,Ći hólcy chcedźa přińć!