MAĆICY SERBSKEJE

M. Kósyk: Basnje. 69Přispomnjenje. Ćis S. (Taxus, Eibenbaum). Tutón Serbam skorowoteznaty štom je něhdy wjele bóle rozšěrjeny być dyrbjał, dokelž mjenopola wšěch słowjanskich ludow nadeńdźemy. Ćis, ćisowe drjewo S. Tis Č.Cis P. Tis R. Tisa JS. Pola Dubow (Dauban) rěka hišće dźensniši dźeńjena hórka „ćisowa hórka“; ćisy pak tam žane wjacy njerostu. Wjes „Ći¬sowa“ (Zeisholz) a „Ćisk“ (Zeisig) ma tež swoje mjeno wot ćisa, runje tak,kaž Bukecy wot mjena buk, Brězow wot brěza, Hrabow (Großgrabe) wothrab, Wjazonca wot wjaz (die Ulme) a t. d., njech su tam tute štomy rostłe,abo njech je prěni twarjeŕ tak rěkał. Powostanki tuteho štoma mamy polanas hišće w parku w Huscy. Štyri rjane štomy steja w dworje rumburk¬skeho klóštra.Běch hyšći mały pachoł,Ak’ přuske wójnaŕstwoNa Awstriju do wójnyAk’ wšykno Přez kraj hustašo. naš śěgnušo.Pón źěchmy napřeśiwoMy gólcy wójakam,Smy broń a rancel njasliTym sławnym wójnarjam.Tež ja, ja njasech buškuNa swójom ramjenjuA stupach z wójakami,Ak’ ryśaŕ O, z kakej łužyski.“ gjardosću! —Ja źaržach se za muža,Za mócneg’ ryśarja,O, tencas běšo zgrětaJan’ k za statkam nju wójuju. hutřoba!Basnje.Wot M. Kósyka.1. Spominanje.To młode ramje bóžkoSe skóro zmucyšo,A ja běch zwjaselony,Wót ramjenja mě buškuZas wójak wezešoA pótom hajckajucyMě z tajkim chwalašo:„Měj źěk za twóju dobroś,Ty pachoł serbojski,Snaź hyšći broń raz nosyšJa njejsom broni nosyłZa sławnu Łužycu,A weto stawnje z pjerom2. Módlitwa Serbow prjed bitwy z Gerom.(Za nimskeju chroniku města Chóśebuza.)Daj nam hyś SwjatowitWinika wence zbit,Daj k tomu šćit nam a mócy.Wjeź nas sam we bitwje,Aby tež dobyśeDostali we dnjo a nocy.